دانلود کتاب نیت در هوسرل و هایدگر: مسئله روش اصلی و پدیده پدیدارشناسی بعد از پرداخت مقدور خواهد بود
توضیحات کتاب در بخش جزئیات آمده است و می توانید موارد را مشاهده فرمایید
نام کتاب : Intentionality in Husserl and Heidegger: The Problem of the Original Method and Phenomenon of Phenomenology
ویرایش : 1
عنوان ترجمه شده به فارسی : نیت در هوسرل و هایدگر: مسئله روش اصلی و پدیده پدیدارشناسی
سری : Contributions to Phenomenology 11
نویسندگان : Burt C. Hopkins (auth.)
ناشر : Springer Netherlands
سال نشر : 1993
تعداد صفحات : 311
ISBN (شابک) : 0792320743 , 9780792320746
زبان کتاب : English
فرمت کتاب : djvu درصورت درخواست کاربر به PDF تبدیل می شود
حجم کتاب : 6 مگابایت
بعد از تکمیل فرایند پرداخت لینک دانلود کتاب ارائه خواهد شد. درصورت ثبت نام و ورود به حساب کاربری خود قادر خواهید بود لیست کتاب های خریداری شده را مشاهده فرمایید.
§ 1. اظهارات در مورد وضعیت فعلی مشکل. ادبیاتی که به رابطه بین پدیدارشناسی های هوسرل و هایدگر می پردازد با هوسرل مهربان نبوده است. نقد هستیشناختی پدیدارشناختی «ویرانگر» هایدگر از معرفتشناسی و هستیشناسی سنتی، که تحت عنوان «هستیشناسی بنیادی» در هستی و زمان ارائه شده است، علیرغم اندک بودن ارجاعات آن به هوسرل، تقریباً مورد استقبال جهانی قرار گرفته است، زیرا ناقوس مرگ برای هوسرل اصلی به صدا درآمده است. صورت بندی پدیدارشناسی انتشار اخیر سخنرانیهای هایدگر از دورههای مربوط به ترکیب او از هستی و زمان، سخنرانیهایی که حاوی ارجاعات مفصل و تحلیلهای انتقادی از پدیدارشناسی هوسرل است و به قول یکی از مفسران محترم، رودولف برنت، «در نهایت بینشی ارائه میدهد. در منابع اصلی هستیشناسی بنیادین، اگر نتایجی که همان مفسر به آن رسیده باشد، تنها به تقویت ادراک برتری پدیدارشناختی هایدگر بر هوسرل کمک خواهد کرد. کشتی حزبی هایدگر در ادبیاتی که به رابطه پدیدارشناسی او با هوسرل می پردازد، مبنای خود را در ملاحظات و ملاحظات برون فلسفی یا برون پدیداری است، بلکه توجه به «واقعیت» انکارناپذیری است که فرمول مجدد هایدگر از پدیدارشناسی هوسرل دارد. یک "طلسم" بر روی تمام بحث های بعدی در مورد مشکلات و مسائل اساسی مربوط به آنچه که به عنوان "جنجال" آنها شناخته شده است، انجام دهید.
§ 1. Remarks on the Current Status of the Problematic. The literature treating the relationship between the phenomenologies of Husserl and Heidegger has not been kind to Husserl. Heidegger's "devastating" phenomenologically ontological critique of traditional epistemology and ontology, advanced under the rubric of "fundamental ontology" in Being and Time, has almost been universallyl received, despite the paucity of its references to Husserl, as sounding the death knell for Husserl's original formulation of phenomenology. The recent publication of Heidegger's lectures from the period surrounding his composition of Being and Time, lectures that contain detailed references and critical analyses of Husserl's phenomenology, and which, in the words of one respected commentator, Rudolf Bernet, "offer at long last, insight into the principal sources of fundamental ontology,"2 will, if 3 the conclusions reached by the same commentator are any indication, serve only to reinforce the perception of Heidegger's phenomenological /I superiority" over Husserl. This is not to suggest that the tendency toward Heidegger partisan ship in the literature treating the relationship of his phenomenology to Husserl's has its basis in extra-philosophical or extra-phenome nological concerns and considerations. Rather, it is to draw attention to the undeniable 'fact' that Heidegger's reformulation of Husserl's phenomenology has cast a "spell" over all subsequent discussions of the basic problems and issues involved in what has become known as their "controversy.