توضیحاتی در مورد کتاب Into the Vortex: Female Voice and Paradox in Film
نام کتاب : Into the Vortex: Female Voice and Paradox in Film
عنوان ترجمه شده به فارسی : Into the Vortex: Female Voice and Paradox in Film
سری :
نویسندگان : Britta Sjogren
ناشر : University of Illinois Press
سال نشر : 2006
تعداد صفحات : 265
ISBN (شابک) : 0252072677 , 9780252072673
زبان کتاب : English
فرمت کتاب : pdf
حجم کتاب : 3 مگابایت
بعد از تکمیل فرایند پرداخت لینک دانلود کتاب ارائه خواهد شد. درصورت ثبت نام و ورود به حساب کاربری خود قادر خواهید بود لیست کتاب های خریداری شده را مشاهده فرمایید.
توضیحاتی در مورد کتاب :
«Into the Vortex» بازتابهای درخشان اما اغلب بدبینانه نظریه فیلم فمینیستی در مورد عملکرد صدا و صدا در فیلم را به چالش میکشد و بازاندیشی میکند. بریتا اچ. شوگرن با خوانش دقیق نظریهپردازان اصلی فیلم مانند کاجا سیلورمن و مری آن دوان، جایگزینی برای سناریوهای تصویرسازی شده ارائه میدهد که بر نقد نظریه فیلم فمینیستی از بازنمایی تفاوتهای جنسی تسلط دارند. شوگرن بر روی مجموعهای از فیلمهای هالیوود دهه 1940 تمرکز میکند که در آن صدای زن حضور رسمی مشخصی دارد تا شیوههای بیان زنانه و تداوم تفاوت را نشان دهد. او استدلال میکند که این فیلمها از تضادهای روانکاوانه، روایتشناختی و گفتمانی خاصی بهره میبرند تا تفاوتها را به رخ بکشند و بیان کنند، نه اینکه آنها را در بر گیرند یا ببندند. شوگرن با بررسی پویایی نیرومند ناشی از تضاد و پارادوکس، راهی برای خروج از دیدگاه بدبینانه و یکپارچه مردسالاری و بازنمایی سینما از صدای زنان ترسیم می کند.
توضیحاتی در مورد کتاب به زبان اصلی :
"Into the Vortex" challenges and rethinks feminist film theory's brilliant but often pessimistic reflections on the workings of sound and voice in film. Including close readings of major film theorists such as Kaja Silverman and Mary Ann Doane, Britta H. Sjogren offers an alternative to image-cantered scenarios that dominate feminist film theory's critique of the representation of sexual difference. Sjogren focuses on a rash of 1940s Hollywood films in which the female voice bears a marked formal presence to demonstrate the ways that the feminine is expressed and difference is sustained. She argues that these films capitalize on particular psychoanalytic, narratological and discursive contradictions to bring out and express difference, rather than to contain or close it down. Exploring the vigorous dynamic engendered by contradiction and paradox, Sjogren charts a way out of the pessimistic, monolithic view of patriarchy and cinema's representation of women's voices.