توضیحاتی در مورد کتاب Aging and the Art of Living
نام کتاب : Aging and the Art of Living
عنوان ترجمه شده به فارسی : پیری و هنر زندگی
سری :
نویسندگان : Jan Baars
ناشر : Johns Hopkins University Press
سال نشر : 2012
تعداد صفحات : 298
زبان کتاب : English
فرمت کتاب : pdf
حجم کتاب : 2 مگابایت
بعد از تکمیل فرایند پرداخت لینک دانلود کتاب ارائه خواهد شد. درصورت ثبت نام و ورود به حساب کاربری خود قادر خواهید بود لیست کتاب های خریداری شده را مشاهده فرمایید.
توضیحاتی در مورد کتاب :
در این مراقبه عمیقاً مورد توجه در مورد پیری در فرهنگ غربی، یان بارس استدلال میکند که در دنیای امروز، طولانیتر زندگی کردن لزوماً به معنای بهتر زیستن نیست. او معتقد است که به طور کلی احترام نسبت به سالمندی از دست رفته است، تا جایی که درک و "برخورد" با افراد سالخورده به فرآیندی تبدیل شده است که بر کاهش پتانسیل و پیشرفت بیماری متمرکز شده است تا بر انباشت خرد و ایجاد مهارت های جدید
بارس برای اثبات ادعای خود، آثار متفکران عصر مدرنی چون فوکو، هایدگر و هوسرل را با افکار افلاطون، ارسطو، سوفوکل، سیسرو و دیگر فیلسوفان باستانی و رواقی مقایسه و مقایسه می کند. او نشان می دهد که چگونه مردم در دوره کلاسیک - کمتر قادر به کنترل مخاطرات سلامتی بودند - درک بسیار بهتری از ماهیت موقت زندگی داشتند، که منجر به تأکید فلسفی و مذهبی بر پرورش هنر زندگی و ایده خرد شد. این بدان معنا نیست که ارزیابیهای جامعه مدرن از سالمندی بیاهمیت هستند، اما باید تأکید بر سنجش سن و مفهوم «زندگی در زمان» را متعادل کنند.
پیروان شناسان، فیلسوفان و دانش آموزان بحث بارس را آغازگر گفتگوی قدرتمند و ادراکی می دانند.
توضیحاتی در مورد کتاب به زبان اصلی :
In this deeply considered meditation on aging in Western culture, Jan Baars argues that, in today’s world, living longer does not necessarily mean living better. He contends that there has been an overall loss of respect for aging, to the point that understanding and "dealing with" aging people has become a process focused on the decline of potential and the advance of disease rather than on the accumulation of wisdom and the creation of new skills.
To make his case, Baars compares and contrasts the works of such modern-era thinkers as Foucault, Heidegger, and Husserl with the thought of Plato, Aristotle, Sophocles, Cicero, and other Ancient and Stoic philosophers. He shows how people in the classical period—less able to control health hazards—had a far better sense of the provisional nature of living, which led to a philosophical and religious emphasis on cultivating the art of living and the idea of wisdom. This is not to say that modern society’s assessments of aging are insignificant, but they do need to balance an emphasis on the measuring of age with the concept of "living in time."
Gerontologists, philosophers, and students will find Baars' discussion to be a powerful, perceptive conversation starter.