توضیحاتی در مورد کتاب :
نسخه گالینگور قطعی، با روبان، کلاسیک درباره قدرت و رهبری. "مردی که سعی می کند همیشه خوب باشد، محکوم به نابودی در میان تعداد بی شماری دیگر است که خوب نیستند" - نیکولو ماکیاولی همه می خواهند قدرت داشته باشند. اما تعداد کمی می دانند که برای رسیدن به آن چه باید بکنند. چگونه می توان آن ترفیع مورد انتظار را دریافت کرد؟ چه کاری می توانید انجام دهید تا تحسین همکاران خود را جلب کنید و کسانی را که همیشه سعی در پایین آوردن شما دارند خنثی کنید؟ چگونه مورد علاقه رئیس باشیم؟ در 48 قانون قدرت، خواننده یاد می گیرد که چگونه افراد و موقعیت ها را برای دستیابی به اهداف خود دستکاری کند. و کشف کنید که چرا برخی از آنها تا این حد موفق هستند، در حالی که برخی دیگر همیشه عقب مانده اند. مثلاً اینکه بخواهید از رئیس خود بهتر باشید، یک اشتباه مهلک است. رابرت گرین در فصل «درخشش استاد را کمرنگ نکنید» میگوید: «به کسانی که بالاتر از شما هستند احساس برتری بدهید (...) کاری کنید که اربابانتان درخشانتر از آنچه هستند به نظر برسند و به اوج قدرت خواهید رسید. «با کسی سازش نکن»، «دوست بازی کن، نقش جاسوسی کن» و «دشمن را کاملاً نابود کن» از دیگر قوانینی است که نویسنده تحلیل کرده است. او علاوه بر ارائه "مسیر سنگ" مواردی از موفقیت و شکست را ذکر می کند که در پرتو قوانین او آشکار شده است. گرین برای نشان دادن آنچه میگوید، از افسانهها و قسمتهای واقعی تاریخ استفاده میکند و از نقل قولها استفاده میکند و سوء استفاده میکند. خواننده از طریق استراتژیست هایی مانند کلاوزویتس و سون-تسو، دولتمردانی مانند بیسمارک، اغواگرانی مانند کازانووا، فیلسوفانی مانند نیچه، نویسندگانی مانند بالزاک و البته دیپلمات هایی مانند ماکیاولی، به بررسی آغازگر می پردازد. این متون دوره ای بیش از سه هزار سال را در بر می گیرند و از تمدن هایی متفاوت مانند چین باستان و ایتالیای رنسانس گرفته شده اند. نتیجه، به گفته نویسنده آن، نوعی «راهنمای هنرهای شبیه سازی» است. گرین می گوید، زیرا توانایی تسلط بر احساسات، پایه اصلی قدرت است. احساسات خود را کنترل کنید و طرف مقابل را در دستان خود خواهید داشت. «قدرت یک بازی اجتماعی است. برای یادگیری تسلط بر آن، باید توانایی مطالعه و درک افراد را توسعه دهید.» نویسنده می آموزد. و برای کسانی که معتقدند شرکت در بازی های قدرت یک فعالیت مذموم است، هشدار می دهد: هیچ فایده ای ندارد که بخواهیم بیرون بمانیم. جهان مانند یک کازینو بزرگ و پنهان است و همه ما بخشی از آن هستیم. هرچه سریعتر قوانین بازی را کشف کنید، شانس موفقیت شما بیشتر می شود. «هرچه بهتر با قدرت کنار بیایید، به عنوان یک فرد بهتر خواهید بود. گرین میگوید: اگر بازی قدرت اجتنابناپذیر است، بهتر است هنرمند باشید تا اینکه آن را انکار کنید یا ناشیانه رفتار کنید.
توضیحاتی در مورد کتاب به زبان اصلی :
Edição definitiva em capa dura, com fitilho, do clássico sobre poder e liderança. “O homem que tenta ser bom o tempo todo está fadado à ruína entre os inúmeros outros que não são bons” - Nicolau Maquiavel Todos querem ter poder. Mas poucos sabem o que fazer para alcançá-lo. Como conseguir aquela promoção tão esperada? O que fazer para conquistar a admiração dos colegas e neutralizar quem vive tentando derrubá-lo? Como ser o queridinho do chefe? Em As 48 leis do poder, o leitor aprende a manipular pessoas e situações para alcançar seus objetivos. E descobre por que alguns conseguem ser tão bem-sucedidos, enquanto outros estão sempre sendo passados para trás. Querer ser melhor do que o chefe, por exemplo, é um erro fatal. “Faça com que as pessoas acima de você se sintam confortavelmente superiores(…) Faça com que seus mestres pareçam mais brilhantes do que são na realidade e você alcançará o ápice do poder”, diz Robert Greene no capítulo “Não ofusque o brilho do mestre”. “Não se comprometa com ninguém”, “Banque o amigo, aja como espião” e “Aniquile totalmente o inimigo” são algumas das demais leis analisadas pelo autor. Além de oferecer o “caminho das pedras”, ele cita casos de sucesso e de fracasso revelados à luz de suas regras. Para ilustrar o que diz, Greene recorre a fábulas e a episódios reais da História, e usa e abusa de citações. O leitor se embrenha pela cartilha através de estrategistas como Clausewitz e Sun-Tsu, estadistas como Bismarck, sedutores como Casanova, filósofos como Nietzsche, escritores como Balzac e, claro, diplomatas como Maquiavel. Os textos abarcam um período de mais de três mil anos e foram pinçados em civilizações tão diferentes quanto a antiga China e a Itália renascentista. O resultado, segundo seu próprio autor, é uma espécie de “manual das artes da dissimulação”. Porque a habilidade de dominar as emoções, diz Greene, é o fundamento básico do poder. Controle seus sentimentos e você terá o outro nas mãos. “O poder é um jogo social. Para aprender a dominá-lo, você deve desenvolver a capacidade de estudar e compreender as pessoas”, ensina o autor. E, para quem acredita que participar de jogos de poder é uma atividade condenável, ele faz um alerta: Não adianta querer ficar de fora. O mundo é como um imenso e dissimulado cassino e todos nós fazemos parte dele. Quanto mais rápido você descobrir as regras do jogo, maiores serão as suas chances de sucesso. “Quanto melhor você lidar com o poder, melhor você será como pessoa. (…) Se o jogo do poder é inevitável, vale mais ser um artista do que negar ou agir desastradamente”, diz Greene.