توضیحاتی در مورد کتاب :
پس از پایان هنر شامل "سخنرانی ملون در هنرهای زیبا" که توسط آرتور سی. دانتو در سال 1995 ارائه شد. آرتور دانتو در برخی از متون خود پایان هنر را دقیقاً در دهه شصت قرار داده بود. با این حال، با وجود این اظهارات رادیکال، او همچنان به نقد رادیکال ماهیت هنر در عصر ما ادامه داده است. پس از پایان هنر، اولین فرمول مجدد در مقیاس بزرگ از این شهود دانتو را ارائه میکند و نشان میدهد که چگونه پس از کسوف اکسپرسیونیسم انتزاعی، هنر از مسیر روایی که واساری در رنسانس برای آن تعریف کرده بود، منحرف شده است، به طوری که آنچه باید باشد. نشان دادن راه به سوی نوع جدیدی از نقد است که می تواند به ما در درک هنر در این دوران پسا تاریخی کمک کند: زمانی که برای مثال، نظریه های سنتی نمی توانند تفاوت بین اثری از اندی وارهول و محصول تجاری که از آن الهام گرفته شده است. بنابراین، بیان یک سری ملاحظات، به همان اندازه که سرگرمکننده هستند، درباره مرتبطترین مضامین زیباییشناختی و فلسفی با توجه به هنر است که به نوبه خود، افکار یکی از دقیقترین ناظران هنر را کاملاً منعکس میکند. صحنه زیبایی شناسی فعلی پس در این کتاب، از جمله موارد دیگر، موسیقی پاپ، هنر مردم، آینده موزهها و مشارکت نظری مردی مانند کلمنت گرینبرگ که مدتها پیش معنای مدرنیته را بر مبنای انتقادی تبیین کرد، گرد هم آمده است. در زیبایی شناسی برای ترسیم تاریخ جدیدی از هنر که از سنت تقلیدی (این ایده که هنر بازنمایی وفادار واقعیت است) تا مانیفست های عصر مدرن (که در آن هنر به عنوان فلسفه هنرمند تعریف می شود) را در بر می گیرد. این است که دیگر نمیتوان مفاهیم سنتی زیباییشناسی را در هنر معاصر به کار برد، بلکه باید بر فلسفهای از نقد هنری تمرکز کنیم که میتواند شگفتانگیزترین هنر معاصر را روشن کند: اینکه همه چیز ممکن است.
توضیحاتی در مورد کتاب به زبان اصلی :
Después del fin del arte recoge las "Mellone Lectures in the Fine Arts" pronunciadas por Arthur C. Danto en el año 1995. En alguno de sus textos, Arthur Danto ya había situado el fin del arte exactamente en los años sesenta. Sin embargo, y a pesar de esta afirmación radical, ha continuado efectuando una crítica radical de la naturaleza del arte en nuestro tiempo. Después del fin del arte presenta la primera reformulación a gran escala de esa intuición de Danto y muestra cómo, tras el eclipse del expresionismo abstracto, el arte se ha desviado irrevocablemente del curso narrativo que Vassari definió para él en el Renacimiento, de modo que lo que debe hacerse es señalar el camino hacia un nuevo tipo de crítica que resulte capaz de ayudarnos a entender el arte en esta era posthistórica: un tiempo en el que, por ejemplo, las teorías tradicionales no pueden explicar la diferencia entre una obra de Andy Warhol y el producto comercial en el que se inspira. Se trata, pues, de plasmar una serie de consideraciones, tan rigurosas como amenas, sobre los más relevantes temas estéticos y filosóficos con respecto al arte que, a su vez, reflejan a la perfección el pensamiento de uno de los observadores más atentos de la escena estética actual. En este libro, pues, se reúnen, entre otras muchas cosas, el pop, el arte del pueblo , el futuro de los museos y la contribución teórica de un hombre como Clement Greenberg que hace ya mucho tiempo explicó el sentido de la modernidad sobre una base crítica fundamentada en la estética para esbozar una nueva historia del arte que va desde la tradición mimética (la idea de que el arte es una fiel representación de la realidad) hasta los manifiestos de la época moderna (en los que el arte se define como la filosofía del artista).La conclusión es que ya no es posible aplicar las nociones tradicionales de la estética al arte contemporáneo, sino que hay que centrarse en una filosofía de la crítica de arte que pueda arrojar luz con la que quizá sea la característica más sorprendente del arte contemporáneo: que todo es posible.