دانلود کتاب Dialogic Learning: Shifting Perspectives to Learning, Instruction, and Teaching
کتاب یادگیری دیالوژیک: تغییر دیدگاه ها به یادگیری، آموزش و تدریس نسخه زبان اصلی
دانلود کتاب یادگیری دیالوژیک: تغییر دیدگاه ها به یادگیری، آموزش و تدریس بعد از پرداخت مقدور خواهد بود
توضیحات کتاب در بخش جزئیات آمده است و می توانید موارد را مشاهده فرمایید
توضیحاتی در مورد کتاب Dialogic Learning: Shifting Perspectives to Learning, Instruction, and Teaching
نام کتاب : Dialogic Learning: Shifting Perspectives to Learning, Instruction, and Teaching
ویرایش : 1
عنوان ترجمه شده به فارسی : یادگیری دیالوژیک: تغییر دیدگاه ها به یادگیری، آموزش و تدریس
سری :
نویسندگان : Peter D. Renshaw (auth.), Jos van der Linden, Peter Renshaw (eds.)
ناشر : Springer Netherlands
سال نشر : 2004
تعداد صفحات : 261
ISBN (شابک) : 9781402019302 , 9781402019319
زبان کتاب : English
فرمت کتاب : pdf
حجم کتاب : 2 مگابایت
بعد از تکمیل فرایند پرداخت لینک دانلود کتاب ارائه خواهد شد. درصورت ثبت نام و ورود به حساب کاربری خود قادر خواهید بود لیست کتاب های خریداری شده را مشاهده فرمایید.
توضیحاتی در مورد کتاب :
محققان معاصر دیالوگ را عمدتاً بر حسب آموزش، گفتگو یا پرس و جو تحلیل کرده اند. هنگامی که اصطلاحات «گفت و گو» و «آموزش» در کنار هم قرار می‌گیرند تنش کاهش‌ناپذیری وجود دارد، زیرا اولی حاکی از یک فرآیند نوظهور دادن و گرفتن است، در حالی که دومی متضمن دنباله‌ای از حرکت‌های از پیش تعیین‌شده است. استدلال می‌شود که معلمان مؤثر یاد گرفته‌اند که چگونه در این فضای متناقض عمل کنند تا هم پیروی کنند و هم رهبری کنند، هم پاسخگو و هم رهنمون باشند و هم استقلال و هم پذیرش را از یادگیرندگان بخواهند. بنابراین، گفتگوی آموزشی، یک اجرای هنرمندانه است تا یک تکنیک تجویز شده. گفت‌وگوها همچنین ممکن است به‌عنوان مکالمه‌هایی که برای ایجاد اجماع، انطباق با شیوه‌های تشریفاتی روزمره و حس اجتماع عمل می‌کنند، ساختار یافته باشند. سمت تاریک گفتگوی «ما» و جامعه‌ای که حول «ما» و «ما» شکل گرفته است، مرز اجتناب‌ناپذیری است که «آنها» و «آنها» را کنار می‌گذارد. هنگامی که گفتگوها برای ایجاد اجماع و اجتماع ساخته می شوند، بازتاب انتقادی بر اساس آن اجماع و هوشیاری لازم است تا اطمینان حاصل شود که تفاوت و تنوع حذف یا جذب نمی شود (رجوع کنید به Renshaw، 2002). باز هم استدلال می شود که تنش کاهش ناپذیری در اینجا وجود دارد زیرا درک و قدردانی از تنوع تنها از طریق مشارکت و زندگی مشترک در جوامع امکان پذیر است. معلمانی که برای ایجاد چنین جوامعی در کلاس‌هایشان تلاش می‌کنند، باید بین نیاز به شیوه‌های مشترک و فضای متفاوت، مقاوم یا چالش‌برانگیز تعادل برقرار کنند - باز هم اجرای هنرمندانه‌ای که بیان آن از نظر تکنیک‌های آموزشی خاص دشوار است.
فهرست مطالب :
Dialogic Learning Teaching and Instruction....Pages 1-15
Dialogic Learning in the Multi-Ethnic Classroom....Pages 17-43
Third Space in Cyberspace....Pages 45-61
Making Sense Through Participation....Pages 63-85
Diverse Voices, Dialogue and Intercultural Learning in a Second Language Classroom....Pages 87-107
Learning to Plan....Pages 109-124
Studying Peer Interaction from Three Perspectives....Pages 125-143
Working Together on Assignments....Pages 145-170
On Participating in Communities of Practice....Pages 171-189
Dynamics of Coordination in Collaboration....Pages 191-216
The Social Regulation of Cognition....Pages 217-231
Shared and Unshared Knowledge Resources....Pages 233-250
Notes on Classroom Practices, Dialogicality, and the Transformation of Learning....Pages 251-260
توضیحاتی در مورد کتاب به زبان اصلی :
Contemporary researchers have analysed dialogue primarily in terms of instruction, conversation or inquiry. There is an irreducible tension when the terms ‘dialogue’ and ‘instruction’ are brought together, because the former implies an emergent process of give-and-take, whereas the latter implies a sequence of predetermined moves. It is argued that effective teachers have learned how to perform in this contradictory space to both follow and lead, to be both responsive and directive, to require both independence and receptiveness from learners. Instructional dialogue, therefore, is an artful performance rather than a prescribed technique. Dialogues also may be structured as conversations which function to build consensus, conformity to everyday ritualistic practices, and a sense of community. The dark side of the dialogic ‘we’ and the community formed around ‘our’ and ‘us’ is the inevitable boundary that excludes ‘them’ and ‘theirs’. When dialogues are structured to build consensus and community, critical reflection on the bases of that consensus is required and vigilance to ensure that difference and diversity are not being excluded or assimilated (see Renshaw, 2002). Again it is argued that there is an irreducible tension here because understanding and appreciating diversity can be achieved only through engagement and living together in communities. Teachers who work to create such communities in their classrooms need to balance the need for common practices with the space to be different, resistant or challenging – again an artful performance that is difficult to articulate in terms of specific teaching techniques.