توضیحاتی در مورد کتاب :
کدام نظم مذهبی قرن دوازدهم 150 اولویت را در فرانسه پایه گذاری کرد؟ Order of Grandmont. Grammontenser در تحقیقات تاریخ هنر آلمان تا حد زیادی ناشناخته باقی ماند. با وجود مطالعات فرانسوی، هیچ مقایسه ای با دیگر دستورات اصلاحی قرن دوازدهم وجود نداشت. کنار هم قرار گرفتن، فقر، سختگیری و رعایت قوانین نادری را نشان می دهد که در همه زمینه ها اجرا می شد زندگی رهبانی، حتی در معماری. Order of Grandmont در سال 1074 توسط Stephen of Muret در نزدیکی Limoges تأسیس شد. استفان پس از گذراندن دوران جوانی خود در ایتالیا، به عنوان یک گوشه نشین در لیموزین ساکن شد. شاگردان متعددی دور او جمع شدند و هنگامی که او در سال 1125 درگذشت، جامعه کوچک از قبل چندین اولویت داشت. راهبان به دلیل زندگی سخت خود محبوب بودند و به زودی نام مستعار "Bones Homines" را به دست آوردند. در آغاز قرن سیزدهم، حدود 150 اولویت تاسیس شده بود. این نظم در دهه‌های 1170 و 1180 شکوفا شد، و در سال 1189، استفان مورتس را به عنوان یکی از مقدسات معرفی کرد. اما به زودی، شورش های توافقی و بحران های مختلف، اصلاحات را ضروری ساخت. پس از اصلاحات سال 1317، که گراندمونت را با تبدیل شدن به هر نظم دیگری به شدت تغییر داد، جنگ صد ساله و جنگ های مذهبی نظم را تضعیف کرد. گراندمونت در نهایت توسط کمیسیون منظم تحت لویی شانزدهم قرار گرفت. مطرح کردن. حدود 50 سلول تا به امروز باقی مانده است. آنها نشان می دهند که گرامونتنسی ها باید دستورالعمل های دقیقی را هنگام ساختن صومعه های خود رعایت کرده باشند. منظور آنها این بود که تمام مجموعه های صومعه بر اساس یک نوع نقشه ساخته شده است. برای بیش از یک قرن، این نظم در یک نوع صومعه بسیار سازگارتر از سیسترسی ها باقی ماند. این تا کوچکترین جزئیات اجرا شد. با این حال، آیا طرح نوع روی کاغذ وجود داشت یا به صورت شفاهی منتقل شد؟ استقرار ساختمان‌های یک صومعه گرامونتنسی بسیار منظم است: کلیسای تالار.
منبع ordre religieux fondé au XIIe siècle a essaimé cent cinquante prieurés en فرانسه؟ Il s'agissait de l'ordre de Grandmont. Les Grandmontains sont connus par différentes études en France mais ils n'ont jamais suscité une étude comparative avec les autres ordres monastiques réformés du XIIe siècle. C'est pourtant en effectuant cette krahasim que la rigueur et l'exigence de la règle de Grandmont که متمایز و همه جنبه های رهبانی، و شامل معماری است. L'ordre de Grandmont a été fondé en 1074 par Etienne de Muret. Après avoir passé sa jeunesse en Italy، Etienne de Muret s'installa sur le lieu d'Ambazac en Limousin pour vivre en ermite. Il eut des diciples et, au moment de sa mort, en 1125, la petite communauté comptait déjà plusieurs prieurés. پاره‌ای از مدهای افراطی و سخت‌گیرانه، les moines eurent که شهرت زیادی دارد و جذابیت‌های جذاب \"bons hommes\". C'est ainsi qu'ils purent fonder environ cent cinquante prieurés jusqu'au debut du siècle سیزدهم. L'ordre connut son plein essor dans les années 1170-80, et trouva son point culminant au moment de la canonization d'Etienne de Muret, en 1189. Mais, assez vite, des révoltes de convers et the different crises de la canonization d'Etienne de Muret, en 1189. Après la réforme de 1317, qui modifia le visage de l'ordre en le ramenant à un ordre quelconque, la Guerre de Cent Ans et les Guerres de Religion l'affaiblirent. نتیجه نهایی کمیسیون مقررات au XVIIIe siècle sous Louis XVI. Il reste aujourd'hui en France environ cinquante prieurés qui conservent d'importants éléments d'architecture. Ceux-ci montrent de manière étonnante que les grandmontains ont du suivre desstructions exactes lors de la construction de leurs monastères. آویز un siecle entier، l'order suivit avec beaucoup plus de ferveur que les Cisterciens un seul plan-type. در جزئیات ماه با مثال به ترتیب تعداد پنجره ها در سالن ماه متوجه شد.
توضیحاتی در مورد کتاب به زبان اصلی :
Welcher religiöse Orden des 12. Jahrhunderts hat 150 Priorate in Frankreich gegründet? Der Orden von Grandmont. Die Grammontenser blieben in der deutschen Kunstgeschichtsforschung weitgehend unbekannt. Trotz französischer Studien blieb ein Vergleich mit den anderen Reformorden des 12. Jahrhunderts aus. Dabei zeigt gerade eine Gegenüberstellung die seltene Armut, Strenge und Regelbefolgung, die in allen Bereichen des monastischen Lebens, sogar in der Architektur durchgesetzt wurden. Der Orden von Grandmont wurde 1074 von Stephan von Muret bei Limoges gegründet. Nachdem Stephan seine Jugend in Italien verbracht hatte, ließ er sich im Limousin als Eremit nieder. Zahlreiche Schüler sammelten sich um ihn und bei seinem Tod 1125, hatte die kleine Gemeinschaft schon mehrere Priorate. Die Mönche waren wegen ihres strengen Lebens beliebt und sie erhielten bald den Beinamen "Bones homines". So erfolgte bis zu Beginn des 13. Jahrhunderts die Gründung von annähernd 150 Prioraten. In den 1170er-1180er Jahren erreichte der Orden eine Blüte und fand in der Heiligsprechung Stephans von Murets 1189 seinen Höhepunkt. Aber bald machten Konversenrevolten und verschiedene Krisen, Reformen notwendig. Nach der Reform von 1317 die Grandmont stark veränderte, indem es nun jedem anderen Orden glich, schwächten der Hundertjährige Krieg und die Religionskriege den Orden. Grandmont wurde schließlich durch die Regularkommission unter Ludwig XVI. aufgehoben. Es sind heute noch ca. 50 Zellen erhalten. Sie zeigen, daß die Grammontenser bei der Errichtung ihrer Klöster exakte Vorgaben befolgt haben müssen. Sie führten dazu, daß alle Klosteranlagen nach einem Plantyp entstanden. Wesentlich konsequenter als die Zisterzienser blieb der Orden über ein Jahrhundert bei einem Klostertyp. Dieser wurde bis ins kleinste Detail umgesetzt. Existierte jedoch der Typplan auf dem Papier oder wurde er mündlich weitergegeben? Die Ansiedlung der Gebäude eines Grammontenserklosters ist sehr regelmäßig: Die Saalkirche.
Quel ordre religieux fondé au XIIe siècle a essaimé cent cinquante prieurés en France? Il s'agissait de l'ordre de Grandmont. Les Grandmontains sont connus par différentes études en France mais ils n'ont jamais suscité une étude comparative avec les autres ordres monastiques réformés du XIIe siècle. C'est pourtant en effectuant cette comparaison que la rigueur et l'exigence de la règle de Grandmont se distingue et ce jusque dans les tous les aspects de la vie monastique, y compris l'architecture. L'ordre de Grandmont a été fondé en 1074 par Etienne de Muret. Après avoir passé sa jeunesse en Italie, Etienne de Muret s'installa sur le lieu d'Ambazac en Limousin pour vivre en ermite. Il eut des disciples et, au moment de sa mort, en 1125, la petite communauté comptait déjà plusieurs prieurés. Par un mode de vie extrêmement sévère et une règle très austère, les moines eurent une grande renommée et furent bientôt appelés "bons hommes". C'est ainsi qu'ils purent fonder environ cent cinquante prieurés jusqu'au début du XIIIe siècle. L'ordre connut son plein essor dans les années 1170-80, et trouva son point culminant au moment de la canonisation d'Etienne de Muret, en 1189. Mais, assez vite, des révoltes de convers et différentes crises exigèrent des réformes. Après la réforme de 1317, qui modifia le visage de l'ordre en le ramenant à un ordre quelconque, la Guerre de Cent Ans et les Guerres de Religion l'affaiblirent. Il fut finalement dissout par la Commission des Réguliers au XVIIIe siècle sous Louis XVI. Il reste aujourd'hui en France environ cinquante prieurés qui conservent d'importants éléments d'architecture. Ceux-ci montrent de manière étonnante que les Grandmontains ont dû suivre des instructions exactes lors de la construction de leurs monastères. Pendant un siècle entier, l'ordre suivit avec beaucoup plus de ferveur que les Cisterciens un seul plan-type. Il fut réalisé dans le moindre détail par exemple en ordonnant le nombre des fenêtres de chaque salle du mon.
