دانلود کتاب Dolce’s ’Aretino’ and Venetian Art Theory of the Cinquecento
دسته: هنر
کتاب «آرتینو» دولچه و نظریه هنر ونیزی سینکوئنتو نسخه زبان اصلی
دانلود کتاب «آرتینو» دولچه و نظریه هنر ونیزی سینکوئنتو بعد از پرداخت مقدور خواهد بود
توضیحات کتاب در بخش جزئیات آمده است و می توانید موارد را مشاهده فرمایید
توضیحاتی در مورد کتاب Dolce’s ’Aretino’ and Venetian Art Theory of the Cinquecento
نام کتاب : Dolce’s ’Aretino’ and Venetian Art Theory of the Cinquecento
عنوان ترجمه شده به فارسی : «آرتینو» دولچه و نظریه هنر ونیزی سینکوئنتو
سری : Renaissance Society of America Reprint Text Series
نویسندگان : Mark W. Roskill
ناشر : University of Toronto Press
سال نشر : 2000
تعداد صفحات : 186
ISBN (شابک) : 0802083331 , 9780802083333
زبان کتاب : English
فرمت کتاب : pdf
حجم کتاب : 16 مگابایت
بعد از تکمیل فرایند پرداخت لینک دانلود کتاب ارائه خواهد شد. درصورت ثبت نام و ورود به حساب کاربری خود قادر خواهید بود لیست کتاب های خریداری شده را مشاهده فرمایید.
توضیحاتی در مورد کتاب :
Dialogo della pittura اثر Ludovico Dolce اولین بار در سال 1557 در ونیز ظاهر شد. L'Aretino، که امروزه این اثر با آن شناخته می شود، شامل گفتگوی سه قسمتی بین دو ونیزی، آرتینو و فابرینی، در مورد شایستگی های خاص آثار هنری و هنرمندان است. از جمله میکائل آنژ، رافائل و دوناتلو. این نسخه عمدتاً بر اساس نامه‌های آرتینو است.
این نسخه به زبان ایتالیایی اصلی همراه با ترجمه انگلیسی در صفحه‌ای ارائه شده است. چگونه زیبایی شناسی بر اساس منابع کلاسیک (به ویژه ارسطو) و نویسندگان معاصری مانند وازاری مورد قضاوت قرار گرفت.
توضیحاتی در مورد کتاب به زبان اصلی :
Ludovico Dolce's Dialogo della pittura first appeared in Venice in 1557. L'Aretino, by which the work is known today, consists of a three-part dialogue between two Venetians, Aretino and Fabrini, on the particular merits of works of art and artists, including Michaelangelo, Raphael, and Donatello. It is based largely on Aretino's letters.
The edition is presented in the original Italian with English facing-page translation.
This study of early art criticism serves to reveal something of how aesthetics were judged based on classical sources (especially Aristotle) and contemporary writers like Vasari.
پست ها تصادفی