توضیحاتی در مورد کتاب :
این تاریخ فرهنگی نوآورانه، موضوعات گسترده دین، سیاست و هویت را از طریق تجزیه و تحلیل جنبش رقص ارواح سرخپوستان آمریکایی و اهمیت آن برای دو قبیله کم مطالعه شده بررسی می کند: شوشون ها و بانوک ها. رقص ارواح به استعاره ای از مرگ فرهنگ سرخپوستان آمریکایی تبدیل شده است، اما همانطور که گریگوری اسموک استدلال می کند، این فانتزی ناامیدانه مردمی در حال مرگ نبود، بلکه بیان قدرتمندی از یک "هندی بودن" نژادی بود. در حالی که رقص ارواح برای بازگرداندن قدرت به مردم بومی از نیروهای ماوراء طبیعی استفاده می کرد، در سطحی دیگر به وسیله ای برای بیان هویت های اجتماعی معنادار تبدیل شد که از مرزهای قومی، قبیله ای و تاریخی عبور می کرد. اسموک با نگاهی دقیق به رقصهای ارواح در سالهای 1870 و 1890، بحثی گسترده و جدید در مورد شکلگیری هویت قومی و نژادی در میان سرخپوستان آمریکایی ایجاد میکند. او خاستگاه قومیت شوشون و بانوک را بررسی می کند، این مردمان را در یک دوره کاهش خودمختاری در برابر دولت ایالات متحده دنبال می کند، و در نهایت تجربه آنها و رقص های ارواح را در چارچوب بزرگتر شکل گیری هویت و ناسیونالیسم در حال ظهور قرار می دهد. تاریخ ایالات متحده در قرن نوزدهم.
فهرست مطالب :
Contents......Page 8
List of Maps......Page 9
Acknowledgments......Page 11
Introduction: Endings and Beginnings......Page 15
Part One. Identity and Prophecy in the Newe World......Page 27
1. Snakes and Diggers: The Origins of Newe Ethnic Identities......Page 29
2. Shamans, Prophets, and Missionaries: Newe Religion in the Nineteenth Century......Page 63
Part Two. Identity, Prophecy, and Reservation Life......Page 97
3. Treaty Making and Consolidation:The Politics of Ethnogenesis......Page 99
4. Two Trails: Resistance, Accommodation,and the 1870 Ghost Dance......Page 127
5. Culture Wars, Indianness, and the 1890 Ghost Dance......Page 167
Conclusion: Prophecy and American Identities......Page 205
Notes......Page 221
Selected Bibliography......Page 265
Index......Page 285
توضیحاتی در مورد کتاب به زبان اصلی :
This innovative cultural history examines wide-ranging issues of religion, politics, and identity through an analysis of the American Indian Ghost Dance movement and its significance for two little-studied tribes: the Shoshones and Bannocks. The Ghost Dance has become a metaphor for the death of American Indian culture, but as Gregory Smoak argues, it was not the desperate fantasy of a dying people but a powerful expression of a racialized "Indianness." While the Ghost Dance did appeal to supernatural forces to restore power to native peoples, on another level it became a vehicle for the expression of meaningful social identities that crossed ethnic, tribal, and historical boundaries. Looking closely at the Ghost Dances of 1870 and 1890, Smoak constructs a far-reaching, new argument about the formation of ethnic and racial identity among American Indians. He examines the origins of Shoshone and Bannock ethnicity, follows these peoples through a period of declining autonomy vis-a-vis the United States government, and finally puts their experience and the Ghost Dances within the larger context of identity formation and emerging nationalism which marked United States history in the nineteenth century.