دانلود کتاب گوته و علوم: ارزیابی مجدد بعد از پرداخت مقدور خواهد بود
توضیحات کتاب در بخش جزئیات آمده است و می توانید موارد را مشاهده فرمایید
نام کتاب : Goethe and the Sciences: A Reappraisal
ویرایش : 1
عنوان ترجمه شده به فارسی : گوته و علوم: ارزیابی مجدد
سری : Boston Studies in the Philosophy of Science 97
نویسندگان : Dorothea Kuhn (auth.), Frederick Amrine, Francis J. Zucker, Harvey Wheeler (eds.)
ناشر : Springer Netherlands
سال نشر : 1987
تعداد صفحات : 447
ISBN (شابک) : 9789027724007 , 9789400937611
زبان کتاب : English
فرمت کتاب : pdf
حجم کتاب : 22 مگابایت
بعد از تکمیل فرایند پرداخت لینک دانلود کتاب ارائه خواهد شد. درصورت ثبت نام و ورود به حساب کاربری خود قادر خواهید بود لیست کتاب های خریداری شده را مشاهده فرمایید.
از او به همان اندازه در درون خودم، این بالاترین آرزوی من است. این بزرگوار به این حقیقت آگاه نبود که در آن لحظه الهی درون او و الوهیت عالم از صمیمانه ترین حالت با هم متحد شدند. بنابراین، برای گوته، طنین با عقلانیت طبیعی بخشی از نبوغ علم مدرن به نظر می رسد. «دین کیهانی» انیشتین، که بازتاب دهنده اسپینوزا است، نیز اظهارات گوته را منعکس می کند (همان، مورد 575 از 1829): انسان باید به این باور بچسبد که غیرقابل درک قابل درک است. در غیر این صورت از تحقیق منصرف می شد. اما گوته تا کجا در ارادت این عقل گرایان کیهانی به هارمونی زیبای ریاضیات سهیم خواهد بود که از هرگونه مشاهده ناب و «مستقیم» دور است؟ کپلر، اسپینوزا، انیشتین نیازی به کشف الگویی در درون، پشت سر، بهعنوان منبع دنیای پدیدار نداشتند و نمیخواستند، و آنها اجازه نمیدادند حتی عمیقترین کلیات توصیفی کنجکاوی علمی را ارضا کنند. به نوبه خود، گوته به دنبال کهن الگوهای اساسی بود، مانند شهود او از یک Urpjlanze، پایه ای برای همه گیاهان، بی نهایت پلاستیک. هنگامی که چنین می شد، گوته راضی می شد، زیرا (همانطور که به اکرمن، 18 فوریه 1829 گفت): . . . جستوجوی چیزی در پشت (اورفانومنون) بیهوده است. اینجا حد است. اما به عنوان یک قاعده، مردان راضی نیستند که یک Urphaenomenon را ببینند. آنها فکر می کنند باید چیزی فراتر از آن وجود داشته باشد. آنها مانند کودکانی هستند که به آینه نگاه می کنند و آن را می چرخانند تا ببینند آن طرف چه چیزی است.
of him in like measure within myself, that is my highest wish. This noble individual was not conscious of the fact that at that very moment the divine within him and the divine of the universe were most intimately united. So, for Goethe, the resonance with a natural rationality seems part of the genius of modern science. Einstein's 'cosmic religion', which reflects Spinoza, also echoes Goethe's remark (Ibid. , Item 575 from 1829): Man must cling to the belief that the incomprehensible is comprehensible. Else he would give up investigating. But how far will Goethe share the devotion of these cosmic rationalists to the beautiful harmonies of mathematics, so distant from any pure and 'direct observation'? Kepler, Spinoza, Einstein need not, and would not, rest with discovery of a pattern within, behind, as a source of, the phenomenal world, and they would not let even the most profound of descriptive generalities satisfy scientific curiosity. For his part, Goethe sought fundamental archetypes, as in his intuition of a Urpjlanze, basic to all plants, infinitely plastic. When such would be found, Goethe would be content, for (as he said to Eckermann, Feb. 18, 1829): . . . to seek something behind (the Urphaenomenon) is futile. Here is the limit. But as a rule men are not satisfied to behold an Urphaenomenon. They think there must be something beyond. They are like children who, having looked into a mirror, turn it around to see what is on the other side.