دانلود کتاب ارزیابی انسانی و عوامل فرهنگی بعد از پرداخت مقدور خواهد بود
توضیحات کتاب در بخش جزئیات آمده است و می توانید موارد را مشاهده فرمایید
نام کتاب : Human Assessment and Cultural Factors
ویرایش : 1
عنوان ترجمه شده به فارسی : ارزیابی انسانی و عوامل فرهنگی
سری : NATO Conference Series 21 : III Human Factors
نویسندگان : Jonathan Silvey (auth.), S. H. Irvine, John W. Berry (eds.)
ناشر : Springer US
سال نشر : 1983
تعداد صفحات : 666
ISBN (شابک) : 9781489921536 , 9781489921512
زبان کتاب : English
فرمت کتاب : pdf
حجم کتاب : 19 مگابایت
بعد از تکمیل فرایند پرداخت لینک دانلود کتاب ارائه خواهد شد. درصورت ثبت نام و ورود به حساب کاربری خود قادر خواهید بود لیست کتاب های خریداری شده را مشاهده فرمایید.
در زمینه کنفرانس ناتو در استانبول در سال 1971 (کرونباخ و درنت، 1972)، کنفرانس کینگستون نشان می دهد که پیشرفت بزرگی توسط جامعه روانشناسان بین فرهنگی حاصل شده است. پیشرفت به همان اندازه در روانشناسی محققان است که در تحقیقات گزارش شده است. در سال 1971 بازرسان اکثراً با یکدیگر غریبه بودند. پشت گزارشهای آنها تجربیات میدانی کاملاً متفاوت، سنتهای پژوهشی متفاوت، و آرمانهای اجتماعی متضاد متقابل نهفته است. استانبول برج بابل نبود، اما شرکت کنندگان از کنار هم صحبت می کردند. اکنون به لطف جلسات ناتو و انجمن بینالمللی روانشناسی بینفرهنگی، مجلات شکوفا، و Triandis et a1، جامعهای وجود دارد. (1980) کتاب راهنما. اعضا تمایل دارند یکدیگر را بشناسند، میتوانند پیشبینی کنند که چگونه فرمولبندیهایشان به گوش دیگران میرسد، و رویکردهای متفاوت سطحی را به عنوان تشکیل یک شرکت جمعی میپذیرند. ده سال پیش، کشمکش آشکاری بین کسانی که مردمان عجیب و غریب را با آزمونهای سنتی مواجه میکردند و تفاسیر سنتی را در پاسخها به کار میبردند، و نسبیتگرایان که اصرار داشتند که تکالیف، تستزنی و تفسیر را نمیتوان به روشهای مهم «استاندارد» کرد، وجود داشت. محققین امروزی از نیاز به اعتبارسنجی مجدد وظایف انجام شده در محیط های بیگانه آگاه هستند. آنها اغلب ترجیح می دهند شیوه ارائه را دوباره طراحی کنند و موضوع را با آزمون دادن هماهنگ کنند. آنها کاملاً با دشواریها روبرو هستند و میدانند که حتی بهترین ابزارهای مقابله تنها تا حدی موفق هستند.
Against the background of NATO's Istanbul conference of 1971 (Cronbach and Drenth, 1972), the Kingston conference shows that great progress has been made by the community of cross-cultural psychologists. The progress is as much in the psychology of the investigators as in the investigations being reported. In 1971 the investigators were mostly strangers to each other. Behind their reports lay radically different field experiences, disparate research traditions, and mutually contradictory social ideals. Istanbul was not a Tower of Babel, but participants did speak past each other. Now a community exists, thanks to the meetings of NATO and the International Association for Cross-Cultural Psychology, to flourishing journals, and the Triandis et a1. (1980) Handbook. The members tend to know each other, can anticipate how their formu lations will fallon the ears of others, and accept superficially divergent approaches as making up a collective enterprise. Ten years ago there was open conflict between those who con fronted exotic peoples with traditional tests and applied tradi tional interpretations to the responses, and the relativists who insisted that tasks, test taking, and interpretation cannot be "standardized" in the ways that matter. Today's investigators are conscious of the need to revalidate tasks carried into alien settings; they often prefer to redesign the mode of presentation and to attune the subject to test taking. They face the diffi culties squarely and recognize that even the best means of coping are only partially successful.