توضیحاتی در مورد کتاب :
صلح طلبی محبوب است. بسیاری معتقدند که جنگ غیرضروری است، زیرا ابزارهای مسالمت آمیز برای حل مناقشه همیشه در دسترس هستند، اگر ما اراده لازم برای جستجوی آنها را داشتیم. یا معتقدند که جنگ شرورانه است و اساساً شامل نفرت از دشمن و بی احتیاطی از زندگی انسان است. یا حق مطلق افراد بی گناه را برای کشته نشدن عمدی قائل می شوند که توجیه جنگ را در عمل غیرممکن می کند.
اما صلح ساده نیست. صلح برای برخی میتواند باعث آرامش دیگران شود تا مرتکب قساوت جمعی شوند. آنچه برای غرب در سال 1994 صلح بود برای توتسی های رواندا صلح نبود. بنابراین، در برابر ویروس هوسبازی، کاریکاتور ضد نظامی و تسلط بر بحث اخلاقی از طریق گفتگوهای حقوقی در دفاع از جنگ تاکید میکند که جنگجویی میتواند از نظر اخلاقی توجیه شود، هرچند غمانگیز و از نظر اخلاقی ناقص باشد.
این کتاب با بازیابی سنت مسیحی تأمل از آگوستین تا گروتیوس، جنگ تهاجمی را در مجازات بی عدالتی شدید تأیید می کند. از نظر اخلاقی واقعگرایانه در پایبندی به اصول اخلاقی جهانی، تشخیص میدهد که اخلاق میتواند بر قانونگرایی غلبه کند، و مداخله نظامی را حتی در صورت تخطی از قوانین مثبت بینالمللی - مانند مورد کوزوو - توجیه میکند. این نظریه که نسبت به هابز کمتر بدبینانه تر و از نظر تجربی واقع بینانه تر در مورد طبیعت انسان است، معتقد است که ملت ها می خواهند از نظر اخلاقی با فضیلت و درستی رفتار کنند و نه تنها ایمن و چاق باشند. و با آرزوی واقعگرایی عملی، استدلال میکند که عشق و دکترین تأثیر مضاعف میتوانند از جنگ جان سالم به در ببرند. و اینکه محدودیتهای تناسب، اگرچه واقعی هستند، اما به اندازه کافی مجاز هستند که جنگطلبی بریتانیا در سالهای 1914-1918 را در بر گیرند. در نهایت، در تحلیلی پرزحمت از تهاجم عراق در سال 2003، در دفاع از جنگ به توضیحی درباره اینکه چگونه معیارهای مختلف جنگ عادلانه باید در کنار هم اندیشیده شوند، به اوج خود می رسد. همچنین نتیجه می گیرد که با در نظر گرفتن همه چیز، تهاجم موجه بوده است.
توضیحاتی در مورد کتاب به زبان اصلی :
Pacifism is popular. Many hold that war is unnecessary, since peaceful means of resolving conflict are always available, if only we had the will to look for them. Or they believe that war is wicked, essentially involving hatred of the enemy and carelessness of human life. Or they posit the absolute right of innocent individuals not to be deliberately killed, making it impossible to justify war in practice.
Peace, however, is not simple. Peace for some can leave others at peace to perpetrate mass atrocity. What was peace for the West in 1994 was not peace for the Tutsis of Rwanda. Therefore, against the virus of wishful thinking, anti-military caricature, and the domination of moral deliberation by rights-talk In Defence of War asserts that belligerency can be morally justified, even though tragic and morally flawed.
Recovering the Christian tradition of reflection running from Augustine to Grotius, this book affirms aggressive war in punishment of grave injustice. Morally realistic in adhering to universal moral principles, it recognises that morality can trump legality, justifying military intervention even in transgression of positive international law-as in the case of Kosovo. Less cynical and more empirically realistic about human nature than Hobbes, it holds that nations desire to be morally virtuous and right, and not only to be safe and fat. And aspiring to practical realism, it argues that love and the doctrine of double effect can survive combat; and that the constraints of proportionality, while real, are nevertheless sufficiently permissive to encompass Britain's belligerency in 1914-18. Finally, in a painstaking analysis of the Iraq invasion of 2003, In Defence of War culminates in an account of how the various criteria of just war should be thought together. It also concludes that, all things considered, the invasion was justified.