Laugh Lines: Humor, Genre, and Political Critique in Late Twentieth-Century American Poetry

دانلود کتاب Laugh Lines: Humor, Genre, and Political Critique in Late Twentieth-Century American Poetry

37000 تومان موجود

کتاب خطوط خنده: طنز، ژانر، و نقد سیاسی در شعر آمریکایی اواخر قرن بیستم نسخه زبان اصلی

دانلود کتاب خطوط خنده: طنز، ژانر، و نقد سیاسی در شعر آمریکایی اواخر قرن بیستم بعد از پرداخت مقدور خواهد بود
توضیحات کتاب در بخش جزئیات آمده است و می توانید موارد را مشاهده فرمایید


این کتاب نسخه اصلی می باشد و به زبان فارسی نیست.


امتیاز شما به این کتاب (حداقل 1 و حداکثر 5):

امتیاز کاربران به این کتاب:        تعداد رای دهنده ها: 5


توضیحاتی در مورد کتاب Laugh Lines: Humor, Genre, and Political Critique in Late Twentieth-Century American Poetry

نام کتاب : Laugh Lines: Humor, Genre, and Political Critique in Late Twentieth-Century American Poetry
عنوان ترجمه شده به فارسی : خطوط خنده: طنز، ژانر، و نقد سیاسی در شعر آمریکایی اواخر قرن بیستم
سری :
نویسندگان :
ناشر : University Press of Mississippi
سال نشر : 2022
تعداد صفحات : 174 [167]
ISBN (شابک) : 1496839536 , 9781496839534
زبان کتاب : English
فرمت کتاب : pdf
حجم کتاب : 2 Mb



بعد از تکمیل فرایند پرداخت لینک دانلود کتاب ارائه خواهد شد. درصورت ثبت نام و ورود به حساب کاربری خود قادر خواهید بود لیست کتاب های خریداری شده را مشاهده فرمایید.

توضیحاتی در مورد کتاب :




طنز در اشعار اخیر آمریکایی عمدتاً توسط محققان نادیده گرفته شده یا نادیده گرفته شده است، تا حدی به دلیل احترام مستمر به غزل. خطوط خنده: طنز، ژانر، و نقد سیاسی در اواخر قرن بیستم شعر آمریکایی استدلال می کند که طنز یک ویژگی سطحی یک زیرمجموعه کوچک نیست، بلکه در عوض یک ویژگی جدایی ناپذیر در تعداد زیادی از شعرهای آمریکایی که از دهه 1950 سروده شده است. کری کانرز به جای اینکه شعر را یک ژانر بلند و جدی ببیند، از خوانندگان می خواهد که شعر را در کنار هنر دیگری که از دهه 1950 در آمریکا رشد کرده است، در نظر بگیرند: استندآپ کمدی. هر دو شکل هنری از شوخ طبعی و خنده برای بازاندیشی جهان و کلماتی که برای توصیف آن استفاده می شود استفاده می کنند. ماهیت مخرب طنز آن را به ویژه برای نقد تحریک می کند. بسیاری از کمدین ها و شاعران طنز نشان می دهند که منتقدان فرهنگی زیرک هستند. برای این منظور، خطوط خنده بر شعری تمرکز می کند که از طنز برای حمایت از نقد اجتماعی-سیاسی استفاده می کند.

برای نشان دادن طیفی از شعرهای اخیر آمریکایی که از طنز برای بیان استفاده می کند. کانرز در نقد اجتماعی-سیاسی، کار شاعرانی را که در چهار ژانر شعری متمایز کار می کنند برجسته می کند: فرم های سنتی و دریافتی، مانند غزل. حماسه؛ شعر رویه ای; و شعر منثور مرلین هکر، هریت مولن، اد دورن و راسل ادسون تمرکز اصلی فصل‌ها را ارائه می‌کنند، اما هر فصل آن شاعران را با دیگرانی که شعرهای سیاسی طنزآمیز در همان ژانر می‌نویسند، از جمله ترنس هیز و آن کارسون مقایسه می‌کند. این مقایسه فراگیر شدن این روند را در شعر اخیر آمریکایی برجسته می کند و روش های خاصی را که شاعران از قراردادهای ژانر برای تولید و حتی تقویت طنز خود استفاده می کنند را نشان می دهد. کانرز استدلال می‌کند که تعامل بین طنز و ژانر فرصت‌های ویژه‌ای برای نقد سیاسی ایجاد می‌کند، زیرا فرم‌ها و سبک‌های شعری می‌توانند همان ساختارهای اجتماعی را که شاعران به تمسخر می‌گیرند، استناد کنند.


فهرست مطالب :


Cover Laugh Lines Title Copyright Dedication Contents Acknowledgments Introduction CHAPTER ONE | The Good Life The Politics of Hedonism in Marilyn Hacker’s Love, Death, and the Changing of the Seasons CHAPTER TWO | Bursting at the Seams Exploding the Confines of Reification with Creative Constraints in Harryette Mullen’s Sleeping with the Dictionary CHAPTER THREE | “But He Aint Never Been Seen!” The Protean Howard Hughes and Overlapping Capitalist Narratives in Ed Dorn’s Gunslinger CHAPTER FOUR | Russell Edson’s Bestiary Humanists in a Posthuman World CODA | Connections and Conclusions Notes Works Cited About the Author

توضیحاتی در مورد کتاب به زبان اصلی :


Humor in recent American poetry has been largely dismissed or ignored by scholars, due in part to a staid reverence for the lyric. Laugh Lines: Humor, Genre, and Political Critique in Late Twentieth-Century American Poetry argues that humor is not a superficial feature of a small subset, but instead an integral feature in a great deal of American poetry written since the 1950s. Rather than viewing poetry as a lofty, serious genre, Carrie Conners asks readers to consider poetry alongside another art form that has burgeoned in America since the 1950s: stand-up comedy. Both art forms use wit and laughter to rethink the world and the words used to describe it. Humor’s disruptive nature makes it especially whetted for critique. Many comedians and humorous poets prove to be astute cultural critics. To that end, Laugh Lines focuses on poetry that wields humor to espouse sociopolitical critique.

To show the range of recent American poetry that uses humor to articulate sociopolitical critique, Conners highlights the work of poets working in four distinct poetic genres: traditional, received forms, such as the sonnet; the epic; procedural poetry; and prose poetry. Marilyn Hacker, Harryette Mullen, Ed Dorn, and Russell Edson provide the main focus of the chapters, but each chapter compares those poets to others writing humorous political verse in the same genre, including Terrance Hayes and Anne Carson. This comparison highlights the pervasiveness of this trend in recent American poetry and reveals the particular ways the poets use conventions of genre to generate and even amplify their humor. Conners argues that the interplay between humor and genre creates special opportunities for political critique, as poetic forms and styles can invoke the very social constructs that the poets deride.




پست ها تصادفی