توضیحاتی در مورد کتاب :
بانک فرانسه استقلال رسمی خود را در سال 1993 به دست آورد و بدین ترتیب از تاریخچه صدها ساله نظارت نهادی دولت و حاشیه های موثر کم و بیش گسترده ای در هم شکست. بنابراین یک سوال قدیمی، روابط پیچیده دولت و بانک است که در قلب آن خطوط قدرت پولی تعریف شده است. برتراند بلانچتون که یک مورخ و اقتصاددان تحصیل کرده است، بحث را آغاز می کند و به منابع و سوالات جدید مجهز شده است. این تحولات مربوط به خودمختاری، "تنها کلمه مناسب، به جای استقلال" (ژان بوویه) بانک در طول دوره بی ثباتی شدید (1914-1928) را دنبال می کند که به دلیل شوک جهان اول جنگ پایه های قدرت پولی و مالی را برای بیش از یک دهه متزلزل کرد. اپیزودهای متعدد و پرحادثه رویارویی بانک فرانسه و رئیس آن از یک سو، وزارت دارایی و دولت از سوی دیگر، «این دو نیمه خدا، پاپ و امپراتور» را دنبال خواهیم کرد. مطابق تصویر شادی که در ژانویه 1949 توسط فرماندار جدید ویلفرد بامگارتنر فرموله شد. نویسنده یک تز واقعی را ایجاد می کند، یعنی اهمیت نیازهای مالی دولت، نوسانات در استقلال بانک را مشخص می کند. در حالی که امروز ما فضایل استقلال بانکهای مرکزی را جشن میگیریم، جزئیات کار، فراتر از تنشهای بین قدرت مالی و پولی، مسائل اقتصادی، سیاسی و اجتماعی کنترل ارز، تا زمانی که فرانسه مجبور به مواجهه با تحولات بزرگ بود. قرن 20 اول
توضیحاتی در مورد کتاب به زبان اصلی :
La Banque de France a obtenu en 1993 son indépendance de jure, rompant ainsi avec une histoire biséculaire, où se mêlaient tutelle gouvernementale institutionnelle et marges de manoeuvre effectives plus ou moins larges. Vieille question donc que celle des relations complexes État-Banque d'émission, au coeur desquelles se découpent les contours du pouvoir monétaire. Historien et économiste de formation, Bertrand Blancheton reprend le débat, muni de sources et de questions nouvelles. Il retrace les évolutions de l'autonomie, "le seul mot qui convienne, plutôt que celui d'indépendance" ( Jean Bouvier ) de la Banque lors de la période de forte instabilité (1914-1928) qui, du fait du choc de la Première Guerre mondiale, ébranle pendant plus d'une décennie les assises du pouvoir monétaire et financier. On y suivra les épisodes multiples et mouvementés de l'affrontement entre la Banque de France et son gouverneur d'une part, le ministère des Finances et le gouvernement d'autre part, "ces deux moitiés de Dieu, le Pape et l'Empereur", selon l'heureuse image formulée en janvier 1949 par le nouveau gouverneur, Wilfrid Baumgartner. Lauteur y développe une vraie thèse, à savoir que l'importance des besoins financiers de l'État scande les fluctuations de l'autonomie de la Banque. Alors que l'on célèbre aujourd'hui les vertus de l'indépendance des banques centrales, l'ouvrage détaille, par-delà les tensions entre pouvoir financier et monétaire, les enjeux économiques, politiques et sociaux de la maîtrise de la monnaie, à l'heure où la France devait affronter les grands ébranlements du premier XXe siècle.