توضیحاتی در مورد کتاب Meaning Through Language Contrast, Volume 2
نام کتاب : Meaning Through Language Contrast, Volume 2
عنوان ترجمه شده به فارسی : معنی از طریق تضاد زبان، جلد 2
سری : Pragmatics & Beyond New Series 100
نویسندگان : Katarzyna M. Jaszczolt (ed.), Ken Turner (ed.)
ناشر : John Benjamins
سال نشر : 2002
تعداد صفحات : 505
ISBN (شابک) : 9789027251206 , 1588112071
زبان کتاب : English
فرمت کتاب : pdf
حجم کتاب : 6 مگابایت
بعد از تکمیل فرایند پرداخت لینک دانلود کتاب ارائه خواهد شد. درصورت ثبت نام و ورود به حساب کاربری خود قادر خواهید بود لیست کتاب های خریداری شده را مشاهده فرمایید.
توضیحاتی در مورد کتاب :
این فصل در دو سطح مقایسه ای است. اولین مورد مربوط به کل خانواده های زبانی است، یا شاید باید بگوییم، گروه هایی از زبان ها از نوع گونه شناختی مشابه. سطح دوم مقایسه به دو زبان جداگانه بانتو مربوط می شود: دیگو (یا چیدیگو) که در امتداد سواحل کنیا و تانزانیا بین مومباسا و تانگا صحبت می شود و فولیرو (یا کیفولیرو) که در شرق شرق جمهوری دموکراتیک کانگو صحبت می شود. تمرکز این مطالعه دستور زبان شامل افعال حرکت، جهت و موقعیت است. می توان بین زبان هایی که در آنها دستور زبانی شامل چنین افعالی به سرعت منجر به از بین رفتن مؤلفه معنایی حرکت فیزیکی و غیره می شود و زبان هایی که در آنها چنین تغییر معنایی لزوماً رخ نمی دهد، تمایز قائل شد. در بسیاری از زبانهای بانتو، از جمله دیگو و فولیرو، دستوریسازی شامل افعال حرکت، جهت و موقعیت لزوماً مستلزم از بین رفتن محتوای معنایی واژگانی آنها نیست، که معمولاً در هنگام دستور زبانسازی در خانوادههای زبانهای دیگر وجود دارد. بین Digo و Fuliiru تفاوت هایی وجود دارد، هم در گستره منابع واژگانی که هر زبان استفاده می کند و هم در میزانی که این ساختارهای منبع تحت دستور زبان رسمی قرار می گیرند. قبل از اینکه این تفاوت ها را به تفصیل شرح دهم، به طور مختصر ویژگی های دستور زبان مربوط به این مطالعه را مورد بحث قرار خواهم داد. دستوریسازی فرآیندی است که در آن ساختاری که شامل یکی از کلاسهای واژهای واژگانی، مانند اسمها، افعال و صفتها میشود، به یک گرم تبدیل میشود، یعنی تکواژی از یکی از کلاسهای کاربردی یا دستوری، مانند حروف اضافه و TAM. نشانگرهای زمان-جنبه-وجهی. به عنوان مثال، افعال حرکت منابع رایج نشانگرهای زمان آینده هستند. از نظر معنایی، دستوریسازی منجر به سفید شدن معنایی (یا تعمیم) و وابستگی عملکردی به مواد واژگانی مرتبط میشود. در شرایط نظری مرتبط، دستوری سازی شامل تغییر از رمزگذاری مفهومی به رویه ای است (Nicolle 1998a). ذیل
توضیحاتی در مورد کتاب به زبان اصلی :
This chapter is comparative at two levels. The first concerns whole language families, or perhaps we should say, groups of languages of a similar typological type. The second level of comparison concerns two individual Bantu languages: Digo (or Chidigo) which is spoken along the Kenyan and Tanzanian coast between Mombasa and Tanga, and Fuliiru (or Kifuliiru) spoken in the eastern eastern part of the Democratic Republic of Cango.1 The focus of this study is grammaticalisation involving verbs of movement, direction and position. A distinction can be drawn between those languages in which grammaticalisation involving such verbs rapidly results in the loss of the semantic component of physical movement etc. and those languages in which such semantic change does not necessarily occur. In many Bantu languages, including Digo and Fuliiru, grammaticalisation involving verbs of movement, direction and position does not necessarily entail the loss of their lexical semantic content, which is typically the case during grammaticalisation in other languages families. Between Digo and Fuliiru there are differences both in the range of lexical sources each language utilises and also in the extent to which these source constructions undergo formal grammaticalisation. Before describing these differences in detail, I shall briefly discuss the features of grammaticalisation relevant to this study. Grammaticalisation is the process whereby a construction involving one of the lexical word classes, such as nouns, verbs and adjectives, develops into a gram, that is, a morpheme of one of the functional, or grammatical, classes, such as prepositions and TAM (tense-aspect-modality) markers. For example, verbs of movement are common sources of future tense markers. Semantically, grammaticalisation results in semantic bleaching (or generalisation) and functional dependence on associated lexical material; in relevance theoretic terms grammaticalisation involves a shift from conceptual to procedural encoding (Nicolle 1998a). Following