توضیحاتی در مورد کتاب :
تصاویر ذهنی مزاحم در قالب فلاش بک مدتهاست که به عنوان نشانه اختلال استرس پس از سانحه شناخته شده است. با این حال، پزشکان به طور فزاینده ای آگاه شده اند که تصاویر ناراحت کننده یک پدیده فراگیرتر است. به نظر می رسد که یک پیوند قوی بین تصویرسازی و حافظه زندگی نامه ای وجود دارد. حوزه حافظه اتوبیوگرافیک نیاز به توضیح اختلالات به خاطر سپردن در آسیب شناسی روانی، از جمله احیای تجربیات گذشته در قالب تصویرسازی دارد. در حالی که نقش تصویرسازی ذهنی در آسیبشناسی روانی موضوعی است که مورد تحقیق قرار نگرفته است، اخیراً علاقهمندیها افزایش یافته است. این شماره ویژه حافظه، تصویرسازی ذهنی و حافظه در آسیب شناسی روانی، ویرایش شده توسط امیلی ا. هولمز و آن هاکمن، مجموعه جدیدی از مقالات را ارائه می دهد که به بررسی تصویرسازی ذهنی عاطفی و مزاحم در طیف گسترده ای از اختلالات روانی می پردازد. موضوعات شامل اختلال استرس پس از سانحه، سایر اختلالات اضطرابی مانند آگورافوبیا و فوبیای اجتماعی، و همچنین روان پریشی، اختلال دوقطبی، اختلال بدشکلی بدن و افسردگی است. نقش تصویرسازی در حفظ علائم و در درمان روانشناختی بررسی میشود. مطالعات بیشتر با استفاده از نمونههای غیر بالینی به مسائل پردازش اطلاعات و کیفیت تصویر میپردازد. اینها شامل رویکردهای نوآورانه برای مدل سازی هوس در سوء استفاده از مواد، و نقش تصویرسازی در شرطی سازی بیزاری می شود. کارهای پیشگامانه در مورد زنده بودن، احساسی بودن و نوع چشم انداز گرفته شده در تصویر ارائه شده است. این شماره ویژه با مقالات نظری که رویکردهای تکمیلی را ارائه میکنند آغاز و پایان مییابد: بررسی یافتهها از دیدگاه روانشناسی بالینی و دیدگاه حافظه زندگینامهای. تحولات جدید در درمان شناختی نیازمند یک چارچوب مفهومی است که در آن بتوان تصویرسازی را در آسیب شناسی های روانی خاص درک کرد. از آنجایی که تجربه تصویرسازی به خودی خود غیرعادی نیست، ایجاد پیوند با حسابهای پردازش «معمولی» مفید است. کار کانوی در مورد حافظه اتوبیوگرافیک ممکن است چنین چارچوبی را فراهم کند. بر اساس این مدل تصور میشود که تصاویر اشکالی از حافظه زندگینامهای هستند که به آن دانش ادراکی حسی میگویند که نزدیک به تجربه است. در واقع، اگرچه ممکن است در آن زمان بیاطلاع باشند، بیماران اغلب بعداً گزارش میدهند که به نظر میرسد تصاویر مرتبط با تجربیات زندگینامهای هستند. با این حال، تصاویر، علیرغم اینکه شکلی از حافظه هستند، ممکن است به عنوان رویدادهای واقعی که در زمان حال اتفاق میافتند، یا بهعنوان نمایانگر آیندهای متصور، تجربه شوند و معنایی برای خود ایجاد کنند. در مقایسه با سایر اشکال پردازش، تصاویر ممکن است ابزارهای بسیار قدرتمندی برای حمل احساسات و اطلاعات در مورد خود ارائه دهند. در این شماره ویژه، کانوی بینشهای جدیدی را ارائه میکند که نشان میدهد تصویرسازی بسیار با اهداف شخصی مرتبط است. تصویرسازی می تواند اهداف مرتبط با آسیب شناسی روانی را منعکس کند و حفظ کند. یک پیامد هیجان انگیز این چارچوب این است که می توان از تصاویر برای حل وضعیت های ناکارآمد در درمان استفاده کرد. تصویرسازی در آسیب شناسی روانی به شدت مداخله گر، ناراحت کننده و تکراری است. ممکن است "خارج از آب" ایجاد شود، یعنی مستقیماً از حافظه زندگینامهای ناشی شده باشد. تصاویر می توانند توجه را جلب کنند و اهداف منفی خود را منعکس کنند. بنابراین به طور قابل درک ممکن است انواع پاسخ های شناختی و رفتاری را تحریک کند. برای مثال، تفسیر تصویر بهعنوان نمایانگر واقعیت و نه خیال، تلاش برای جلوگیری از آن در ذهن، یا اجتناب از محرکهای تصویر. درمان شناختی رفتاری چنین پاسخ هایی را هدف قرار می دهد زیرا تصور می شود آسیب شناسی روانی را در یک چرخه معیوب حفظ می کند. در مقابل، پاسخ هایی که تصویر را در حافظه به روز می کنند، می توانند این چرخه را بشکنند. علاوه بر این، نقشی برای تصاویر مثبت و جایگزین وجود دارد. کانوی پیشنهاد می کند که تولید تصاویر جدید می تواند اهداف جدیدی ایجاد کند و در نتیجه ناراحتی را بهبود بخشد: بینشی که ممکن است درمان را بیشتر تقویت کند. این کتاب برای پزشکان و روانشناسان تجربی که روی حافظه و احساسات کار می کنند جذاب است. این یک انجمن برای ایجاد پیوند بین Experi فراهم می کند
فهرست مطالب :
Book Cover......Page 1
1 A healthy imagination? Editorial for the special issue of Memory: Mental imagery and memory in psychopathology......Page 4
2 Reflecting on imagery: A clinical perspective and overview of the special issue of Memory on mental imagery and memory in psychopathology......Page 7
3 Intrusive re-experiencing in post-traumatic stress disorder: Phenomenology, theory, and therapy......Page 26
4 Occurrence of imagery and its link with early memories in agoraphobia......Page 47
5 Spontaneously occurring images and early memories in people with body dysmorphic disorder......Page 65
6 A preliminary study of autobiographical memory in remitted bipolar and unipolar depression and the role of imagery in the specificity of memory......Page 77
Appendix......Page 90
Images of desire: Cognitive models of craving......Page 92
Individual differences in imagery and reports of aversions......Page 114
Intrusive and non-intrusive memories in a non-clinical sample: The effects of mood and affect on imagery vividness......Page 121
Determinants of the vividness of visual imagery: The effects of delayed recall, stimulus affect and individual differences......Page 138
Memory perspective and self-concept in social anxiety: An exploratory study......Page 153
Negative self-imagery in social anxiety contaminates social interactions......Page 164
A pilot exploration of the use of compassionate images in a group of self-critical people......Page 180
The use of imagery in cognitive therapy for psychosis: A case example......Page 194
Images and goals......Page 205
Subject Index......Page 214
توضیحاتی در مورد کتاب به زبان اصلی :
Intrusive mental images in the form of flashbacks have long been recognised as a hallmark of post-traumatic stress disorder. However, clinicians have become increasingly aware that distressing imagery is a more pervasive phenomenon. There appears to be a powerful link between imagery and autobiographical memory. The field of autobiographical memory needs to account for disorders of remembering in psychopathology, including the reliving of past experiences in the form of imagery. While the role of mental imagery in psychopathology has been an under-researched topic, recently, there has been a surge of interest. This Special Issue of Memory, Mental Imagery and Memory in Psychopathology, edited by Emily A. Holmes and Ann Hackmann, presents a novel series of papers investigating emotional, intrusive mental imagery across a wide range of psychological disorders. The topics include post-traumatic stress disorder, other anxiety disorders such as agoraphobia and social phobia, as well as psychosis, bipolar disorder, body dysmorphic disorder, and depression. The roles of imagery in symptom maintenance and in psychological treatment are explored. Further studies using non-clinical samples address information processing issues and imagery qualities. These include innovative approaches to modelling cravings in substance misuse, and the role of imagery in conditioning aversions. Pioneering work is presented on vividness, emotionality, and the type of perspective taken in imagery. This Special Issue begins and ends with theoretical papers that provide complementary approaches: reviewing findings from a clinical psychology perspective and an autobiographical memory perspective. New developments in cognitive therapy require a conceptual framework within which to understand imagery in specific psychopathologies. Since the experience of imagery is not abnormal per se, it is helpful to make links with accounts of 'ordinary' processing. Conway's work on autobiographical memory may provide such a framework. According to this model, images are thought to be forms of autobiographical memory, referred to as sensory perceptual knowledge that is experience-near. Indeed, although they may be unaware at the time, patients often later report that images appear linked to autobiographical experiences. However, despite being a form of memory, images may be experienced as actual events happening in the present, or as representing the imagined future, and project meaning for the self. Images may provide particularly potent means of carrying emotion and information about the self, compared to other forms of processing. In this Special Issue, Conway presents novel insights that suggest imagery is highly associated with self goals. Imagery can both reflect and maintain goals linked to psychopathology. An exciting consequence of this framework is that imagery can be used to resolve dysfunctional states in therapy. Imagery in psychopathology tends to be highly intrusive, distressing, and repetitive. It may arise 'out of the blue', i.e. directly triggered from autobiographical memory. Images can hijack attention and reflect negative self goals. It may therefore understandably provoke a variety of cognitive and behavioural responses. For example, interpreting the image as representing fact rather than fiction, trying to block it out of mind, or avoiding triggers for the image. Cognitive behavioural therapy targets such responses because they are thought to maintain psychopathology in a vicious cycle. In contrast, responses that update the image in memory could break that cycle. Further there is a role for positive, alternative images. Conway suggests that generating new images can generate new goals and thus ameliorate distress: an insight that may further enhance therapy. This book appeals to clinicians and experimental psychologists working in memory and emotion. It provides a forum to forge links between experi