توضیحاتی در مورد کتاب :
موسیقی می تواند ما را به اوج یا اعماق احساسات سوق دهد. می تواند ما را متقاعد کند که چیزی بخریم یا اولین قرار ملاقاتمان را به ما یادآوری کند. می تواند ما را از افسردگی خارج کند در حالی که هیچ چیز دیگری نمی تواند. می تواند ما را وادار به رقصیدن با ضربان خود کند. اما قدرت موسیقی بسیار بسیار فراتر می رود. در واقع، موسیقی بخشهای بیشتری از مغز ما را اشغال میکند تا زبان - انسانها گونهای موسیقایی هستند. داستانهای دلسوزانه و قانعکننده الیور ساکس درباره افرادی که تلاش میکنند خود را با شرایط مختلف عصبی سازگار کنند، اساساً طرز فکر ما را نسبت به مغز خود و انسان تغییر داده است. تجربه. در موزیکوفیلیا، او قدرت های موسیقی را از طریق تجربیات فردی بیماران، نوازندگان، و افراد روزمره بررسی می کند - از مردی که رعد و برق به او برخورد کرد و ناگهان الهام گرفت که در چهل و دو سالگی پیانیست شود، تا یک گروه کامل. کودکان مبتلا به سندرم ویلیامز که از بدو تولد هیپرموسیقی هستند. از افرادی که دارای «آموسیا» هستند، که سمفونی برایشان شبیه به صدا درآوردن قابلمهها و تابهها است، تا مردی که حافظهاش فقط هفت ثانیه طول میکشد—برای همه چیز به جز موسیقی. حساسیت فوقالعاده ما به موسیقی گاهی اوقات ممکن است به خطا برود: ساکس به بررسی آهنگهای جذاب میپردازد. می تواند ما را در معرض ساعت ها بازپخش ذهنی قرار دهد و اینکه چگونه تعداد شگفت انگیزی از مردم توهمات موسیقی بی وقفه ای به دست می آورند که شب و روز به آنها حمله می کند. با این حال، بیشتر اوقات، موسیقی درست پیش میرود: ساکس توضیح میدهد که چگونه موسیقی میتواند افراد مبتلا به بیماری پارکینسون را که نمیتوانند حرکت کنند، به بیماران سکتهای که نمیتوانند به گونهای دیگر صحبت کنند، به زبان بیاورد، و افرادی را که خاطراتشان در اثر آلزایمر یا فراموشی ویران شده است، آرام و منظم کند. موسیقی مقاومت ناپذیر، فراموش نشدنی، و در Musicophilia، الیور ساکس به ما می گوید که چرا.
توضیحاتی در مورد کتاب به زبان اصلی :
Music can move us to the heights or depths of emotion. It can persuade us to buy something, or remind us of our first date. It can lift us out of depression when nothing else can. It can get us dancing to its beat. But the power of music goes much, much further. Indeed, music occupies more areas of our brain than language does—humans are a musical species.Oliver Sacks’s compassionate, compelling tales of people struggling to adapt to different neurological conditions have fundamentally changed the way we think of our own brains, and of the human experience. In Musicophilia, he examines the powers of music through the individual experiences of patients, musicians, and everyday people—from a man who is struck by lightning and suddenly inspired to become a pianist at the age of forty-two, to an entire group of children with Williams syndrome, who are hypermusical from birth; from people with “amusia,” to whom a symphony sounds like the clattering of pots and pans, to a man whose memory spans only seven seconds—for everything but music.Our exquisite sensitivity to music can sometimes go wrong: Sacks explores how catchy tunes can subject us to hours of mental replay, and how a surprising number of people acquire nonstop musical hallucinations that assault them night and day. Yet far more frequently, music goes right: Sacks describes how music can animate people with Parkinson’s disease who cannot otherwise move, give words to stroke patients who cannot otherwise speak, and calm and organize people whose memories are ravaged by Alzheimer’s or amnesia.Music is irresistible, haunting, and unforgettable, and in Musicophilia, Oliver Sacks tells us why.