دانلود کتاب کالکوژنیدهای غیر کریستالی بعد از پرداخت مقدور خواهد بود
توضیحات کتاب در بخش جزئیات آمده است و می توانید موارد را مشاهده فرمایید
نام کتاب : Non-Crystalline Chalcogenides
ویرایش : 1
عنوان ترجمه شده به فارسی : کالکوژنیدهای غیر کریستالی
سری : Solid-State Science and Technology Library 8
نویسندگان : Mihai A. Popescu (auth.)
ناشر : Springer Netherlands
سال نشر : 2002
تعداد صفحات : 384
ISBN (شابک) : 9780792366485 , 9780306471292
زبان کتاب : English
فرمت کتاب : pdf
حجم کتاب : 20 مگابایت
بعد از تکمیل فرایند پرداخت لینک دانلود کتاب ارائه خواهد شد. درصورت ثبت نام و ورود به حساب کاربری خود قادر خواهید بود لیست کتاب های خریداری شده را مشاهده فرمایید.
اولین داده های تجربی در مورد یک شیشه بدون اکسیژن توسط شولز-سلاک در سال 1870 منتشر شده است [1]. بعدها، در سال 1902، وود [2] و همچنین مایر در سال 1910 [3] اولین تحقیقات را در مورد خواص نوری سلنیوم زجاجیه انجام دادند. علاقه به عینک هایی که شفافیت را در ناحیه مادون قرمز طیف نوری نشان می دهند در آغاز قرن بیستم افزایش یافت. ابتدا اکسیدهای فلزات سنگین مورد بررسی قرار گرفت و حد شفافیت از (مورد شیشههای اکسید کلاسیک) تا طول موج افزایش یافت. به منظور گسترش این حد بالاتر از دانشمندان، ترکیبات شیمیایی مبتنی بر عناصر گروه ششم جدول تناوبی، کالکوژن ها: گوگرد، سلنیوم و تلوریم را امتحان کردند. تحقیقات سیستماتیک در زمینه عینک های مبتنی بر کالکوژن ها به نام شیشه های کالکوژنید از اواسط قرن ما آغاز شد. در سال 1950 Frerichs [4] شیشه را بررسی کرد و مقاله ای را منتشر کرد: "عینک های نوری جدید شفاف در مادون قرمز تا 12. چندین سال بعد او مطالعه روی شیشه سلنیوم را آغاز کرد و چندین لیوان دوتایی با گوگرد تهیه کرد [5]. گلیز و همکارانش [6] در سال 1957 اولین روش برای تهیه شیشه در مقیاس صنعتی را توسعه دادند، در حالی که وینتر-کلین [7] گزارش هایی در مورد کالکوژنیدهای متعدد تهیه شده در حالت زجاجیه منتشر کرد.
The earliest experimental data on an oxygen-free glass have been published by Schulz-Sellack in 1870 [1]. Later on, in 1902, Wood [2], as well as Meier in 1910 [3], carried out the first researches on the optical properties of vitreous selenium. The interest in the glasses that exhibit transparency in the infrared region of the optical spectrum rose at the beginning of the twentieth century. Firstly were investigated the heavy metal oxides and the transparency limit was extended from (the case of the classical oxide glasses) up to wavelength. In order to extend this limit above the scientists tried the chemical compositions based on the elements of the sixth group of the Periodic Table, the chalcogens: sulphur, selenium and tellurium. The systematic research in the field of glasses based on chalcogens, called chalcogenide glasses, started at the middle of our century. In 1950 Frerichs [4] investigated the glass and published the paper: “New optical glasses transparent in infrared up to 12 . Several years later he started the study of the selenium glass and prepared several binary glasses with sulphur [5]. Glaze and co-workers [6] developed in 1957 the first method for the preparation of the glass at the industrial scale, while Winter-Klein [7] published reports on numerous chalcogenides prepared in the vitreous state.