دانلود کتاب یکی برای هر خواب: راه آهن مرگ ژاپن از طریق تایلند بعد از پرداخت مقدور خواهد بود
توضیحات کتاب در بخش جزئیات آمده است و می توانید موارد را مشاهده فرمایید
نام کتاب : One For Every Sleeper: The Japanese Death Railway Through Thailand
عنوان ترجمه شده به فارسی : یکی برای هر خواب: راه آهن مرگ ژاپن از طریق تایلند
سری :
نویسندگان : Jeffery English
ناشر : Robert Hale
سال نشر : 2015
تعداد صفحات :
ISBN (شابک) : 9780719817502 , 9780709038641
زبان کتاب : English
فرمت کتاب : epub درصورت درخواست کاربر به PDF تبدیل می شود
حجم کتاب : 2 Mb
بعد از تکمیل فرایند پرداخت لینک دانلود کتاب ارائه خواهد شد. درصورت ثبت نام و ورود به حساب کاربری خود قادر خواهید بود لیست کتاب های خریداری شده را مشاهده فرمایید.
این اولین بار به صورت یادداشت بر روی کاغذ دستشویی دزدیده شده نوشته شد، این روایت دلخراش شاهدان عینی از 400 اسیر جنگی بریتانیایی است که در راه آهن برمه به سیام کار کردند. جفری انگلیش یک سرگرد در هنگ سیگنال های سپاه N بود که او و افرادش در سقوط سنگاپور توسط ژاپنی ها اسیر شدند. نویسنده در 8 مه 1943 در میان 3000 مرد نیروی H بود که برای شروع کار در راه آهن از چانگی به شمال فرستاده شدند. کار آنها حفاری قلمه ها با استفاده از ابتدایی ترین ابزارها بود. زندانیان نیمه گرسنه بودند، مبتلا به مالاریا، وبا و اسهال خونی بودند و به دلیل اینکه به اندازه کافی سخت کار نمی کردند، اغلب با عصای بامبو مورد ضرب و شتم قرار می گرفتند: میزان مرگ و میر وحشتناک بود. (از جوخه 400 نفری خود نویسنده، فقط نود و هشت نفر در نهایت جان سالم به در بردند.) با زندانیان با ظلم حیوانی رفتار شد و به مرز تحقیر انسانی رسیدند. هنگامی که کار در نهایت انجام شد، مردان به کمپ اصلی بازگردانده شدند. میزان مرگ و میر بی وقفه ادامه یافت و اجساد پوسیده برای روزها در بین ردیف تخت های بامبو قرار داشتند. زندانیان متقاعد شده بودند که اگر می توانستند ژاپنی ها قبل از تسلیم آنها را می کشتند. زندگی آنها تنها با سرعت حوادث پس از پرتاب بمب اتم نجات یافت. هر خوابیدن در راه آهن به قیمت جان یک اسیر جنگی یا خونسرد تمام شد و از هر سه مرد دو نفر جان خود را از دست دادند.
First written in note form on stolen lavatory-paper, this is the harrowing eyewitness account of 400 British prisoners of war put to work on the Burma to Siam railway. Jeffery English was a major in the 'N' Corps Signals Regiment when he and his men were captured by the Japanese at the fall of Singapore. The author was among 3,000 men of H Force who were shipped north from Changi on 8 May 1943 to begin work on the railway. Their job was to excavate cuttings, using the most primitive of tools. The prisoners were half starved, ridden with malaria, cholera and dysentery, and frequently beaten with bamboo canes for not working hard enough: the death rate was horrendous. (Of the author's own squad of 400 only ninety-eight eventually survived.) The prisoners were treated with bestial cruelty, and reached the limits of human degradation. When the job was finally done, the men were returned to base camp. The death rate continued unabated, and putrefying bodies lay for days between the rows of bamboo beds. The prisoners were convinced that the Japanese would have killed them before surrendering if they could. Their lives were saved only by the speed of events following the dropping of the atom bomb. Every sleeper on the railway cost the life of a prisoner of war or coolie, and two out of every three men died.