دانلود کتاب Recognizing States: International Society and the Establishment of New States Since 1776
کتاب به رسمیت شناختن کشورها: جامعه بین المللی و تأسیس دولت های جدید از سال 1776 نسخه زبان اصلی
دانلود کتاب به رسمیت شناختن کشورها: جامعه بین المللی و تأسیس دولت های جدید از سال 1776 بعد از پرداخت مقدور خواهد بود
توضیحات کتاب در بخش جزئیات آمده است و می توانید موارد را مشاهده فرمایید
توضیحاتی در مورد کتاب Recognizing States: International Society and the Establishment of New States Since 1776
نام کتاب : Recognizing States: International Society and the Establishment of New States Since 1776
عنوان ترجمه شده به فارسی : به رسمیت شناختن کشورها: جامعه بین المللی و تأسیس دولت های جدید از سال 1776
سری :
نویسندگان : Mikulas Fabry
ناشر :
سال نشر : 2010
تعداد صفحات : 269
ISBN (شابک) : 0199564442 , 9780199564446
زبان کتاب : English
فرمت کتاب : pdf
حجم کتاب : 2 مگابایت
بعد از تکمیل فرایند پرداخت لینک دانلود کتاب ارائه خواهد شد. درصورت ثبت نام و ورود به حساب کاربری خود قادر خواهید بود لیست کتاب های خریداری شده را مشاهده فرمایید.
توضیحاتی در مورد کتاب :
این کتاب به رسمیت شناختن دولت های جدید، رویه ای که از لحاظ تاریخی برای تنظیم عضویت در جامعه بین المللی استفاده می شود، بررسی می کند. در بیست سال گذشته شاهد تقاضاهای جدید یا ماندگاری برای تشکیل دولت در مناطق مختلف جهان بوده است. ادعاهای برخی مانند بوسنی و هرزگوین، اریتره، کرواسی، گرجستان و تیمور شرقی به رسمیت شناخته شده است. دیگران مانند کوزوو، تامیل ایلام، اوستیای جنوبی، آبخازیا و سومالی لند چنین نکرده اند. با این حال، حتی از آنجایی که بیشتر این ادعاها منجر به درگیری‌های بزرگ و مناقشات بین‌المللی شد، معیارهای به رسمیت شناختن دولت‌های جدید، پژوهش‌های سیستماتیک کمی را برانگیخت. این مطالعه با تکیه بر نوشته های نظریه پردازان مکتب انگلیسی، این عمل را از اواخر قرن هجدهم تا کنون ترسیم می کند. بحث اصلی آن این است که در دویست سال گذشته به رسمیت شناختن دولت با ایده تعیین سرنوشت مردم گره خورده است. دو نسخه از این ایده در بیشتر این دوره پشتوانه این عمل بوده است - تعیین سرنوشت به عنوان یک حق منفی و یک حق مثبت. این ایده منفی که از سال 1815 تا 1950 غالب بود، به رسمیت شناختن دولت را به منزله اعتراف به دستیابی مردمی که خواستار استقلال بودند، در واقع به رسمیت شناخت. خودمختاری از طریق دستیابی به خود بیان می‌شد و از بیرون سنجیده می‌شد. این ایده مثبت که از دهه 1950 رایج بود، به رسمیت شناختن دولت را به عنوان تصدیق استحقاق استقلال در حقوق بین الملل تلقی کرد. با این حال، توسعه تعیین سرنوشت به عنوان یک حق مثبت بین‌المللی منجر به ناپدید شدن ادعاهای مربوط به کشور‌داری که خارج از محدوده آن هستند، نشده است. گروه‌هایی که عمیقاً از کشورهایی که در حال حاضر در آن‌ها قرار دارند ناراضی هستند، به درخواست استقلال خود ادامه می‌دهند، حتی اگر هیچ حق مثبتی برای استقلال نداشته باشند. این کتاب با ابراز تردید به پایان می‌رسد که جامعه بین‌المللی معاصر می‌تواند مبنایی پایدار برای شناخت دولت‌های جدید غیر از استاندارد اصلی دولت‌سازی بالفعل بیابد.
فهرست مطالب :
Contents......Page 8
Acknowledgments......Page 10
List of Tables......Page 12
List of Abbreviations......Page 13
Introduction......Page 14
Objectives and Approach of the Book......Page 17
Recognizing New States: General Findings......Page 20
Recognizing New States and Self-Determination of Peoples......Page 22
International Society Scholarship on Recognizing States......Page 27
Structure of the Book......Page 28
1. State Recognition Prior to 1815......Page 36
Recognizing the United States of America......Page 39
The French Revolution and the Congress of Vienna......Page 49
Conclusion......Page 54
2. New States in Latin America......Page 62
Spanish American Revolutions......Page 64
US Recognition of Spanish American Republics......Page 67
British Recognition of Spanish American Republics......Page 71
Recognizing Brazil......Page 76
Uti Possidetis Juris......Page 79
Conclusion......Page 81
3. New States in Nineteenth-Century Europe......Page 92
Recognizing Belgium......Page 93
Italian Unification......Page 98
German Unification......Page 104
Recognizing Greece......Page 109
Recognizing Romania, Serbia, and Montenegro......Page 112
Conclusion......Page 119
4. New States Between 1918 and 1945......Page 130
Woodrow Wilson and Self-Determination as a Positive International Right......Page 132
Recognizing Poland, Czechoslovakia, and Yugoslavia......Page 135
Recognizing States Emergent from the Russian Empire......Page 145
The Stimson Doctrine of Non-Recognition......Page 148
Conclusion......Page 151
5. New States in Decolonization After 1945......Page 160
Decolonization and State Recognition......Page 163
Uti Possidetis Juris as the New “Dynastic Legitimacy”......Page 173
Conclusion......Page 181
6. New States in the Post-Cold War Period......Page 192
Recognition and Non-Recognition in the Former Soviet Union......Page 194
Recognition and Non-Recognition in the Former SFRY......Page 202
Justifying Territorial Integrity and Self-Determination of Peoples......Page 217
Conclusion......Page 232
Bibliography......Page 242
B......Page 258
C......Page 259
D......Page 260
F......Page 261
I......Page 262
L......Page 263
N......Page 264
P......Page 265
S......Page 266
U......Page 268
Z......Page 269
توضیحاتی در مورد کتاب به زبان اصلی :
This book examines recognition of new states, the practice historically employed to regulate membership in international society. The last twenty years have witnessed new or lingering demands for statehood in different areas of the world. The claims of some, like those of Bosnia and Herzegovina, Eritrea, Croatia, Georgia and East Timor, have achieved general recognition; those of others, like Kosovo, Tamil Eelam, South Ossetia, Abkhazia and Somaliland, have not. However, even as most of these claims gave rise to major conflicts and international controversies, the criteria for acknowledgment of new states have elicited little systematic scholarship. Drawing upon writings of English School theorists, this study charts the practice from the late eighteenth century until the present. Its central argument is that for the past two hundred years state recognition has been tied to the idea of self-determination of peoples. Two versions of the idea have underpinned the practice throughout most of this period--self-determination as a negative and a positive right. The negative idea, dominant from 1815 to 1950, took state recognition to be acknowledgment of an achievement of de facto statehood by a people desiring independence. Self-determination was expressed through, and externally gauged by, self-attainment. The positive idea, prevalent since the 1950s, took state recognition to be acknowledgment of an entitlement to independence in international law. The development of self-determination as a positive international right, however, has not led to a disappearance of claims of statehood that stand outside of its confines. Groups that are deeply dissatisfied with the countries in which they presently find themselves continue to make demands for independence even though they may have no positive entitlement to it. The book concludes by expressing doubt that contemporary international society can find a sustainable basis for recognizing new states other than the original standard of de facto statehood.
پست ها تصادفی