توضیحاتی در مورد کتاب Social Capital in Developing Democracies: Nicaragua and Argentina Compared
نام کتاب : Social Capital in Developing Democracies: Nicaragua and Argentina Compared
عنوان ترجمه شده به فارسی : مقایسه سرمایه اجتماعی در دموکراسی های در حال توسعه: نیکاراگوئه و آرژانتین
سری :
نویسندگان : Leslie E. Anderson
ناشر : Cambridge University Press
سال نشر : 2010
تعداد صفحات : 325
ISBN (شابک) : 0521192749 , 9780521192743
زبان کتاب : English
فرمت کتاب : pdf
حجم کتاب : 2 مگابایت
بعد از تکمیل فرایند پرداخت لینک دانلود کتاب ارائه خواهد شد. درصورت ثبت نام و ورود به حساب کاربری خود قادر خواهید بود لیست کتاب های خریداری شده را مشاهده فرمایید.
توضیحاتی در مورد کتاب :
با تکیه بر کار میدانی گسترده در نیکاراگوئه و آرژانتین، و همچنین افکار عمومی و دادههای نخبگان، سرمایه اجتماعی لزلی ای. اندرسون در دموکراسیهای در حال توسعه، سهم سرمایه اجتماعی در فرآیند دموکراسیسازی و محدودیتهای آن مشارکت را بررسی میکند. اندرسون دریافت که در نیکاراگوئه، سرمایه اجتماعی قوی، مثبت و پل زدنی، دموکراسیسازی را افزایش داده است، در حالی که در آرژانتین، میراث پرونیسم، سرمایه اجتماعی غیردموکراتیک و پیوندی ایجاد کرده است که توسعه دموکراسی را دائماً تضعیف میکند. اندرسون در مواجهه با واقعیت یک شکل ضد دموکراتیک از سرمایه اجتماعی، پیشنهاد می کند که دموکراسی آرژانتین بر اساس یک منبع جایگزین - سرمایه نهادی - در حال توسعه است. اندرسون نتیجه می گیرد که سرمایه اجتماعی می تواند و می تواند دموکراسی را در شرایط تاریخی که پیوندهای افقی بین شهروندان ایجاد کرده است، تقویت کند، اما سرمایه اجتماعی همچنین می تواند دموکراسی را تضعیف کند، جایی که شرایط تاریخی روابط عمودی با رهبران و سوء ظن یا عدم همکاری بین شهروندان ایجاد کرده است.
توضیحاتی در مورد کتاب به زبان اصلی :
Drawing on extensive field work in Nicaragua and Argentina, as well as public opinion and elite data, Leslie E. Anderson's Social Capital in Developing Democracies explores the contribution of social capital to the process of democratization and the limits of that contribution. Anderson finds that in Nicaragua strong, positive, bridging social capital has enhanced democratization, while in Argentina the legacy of Peronism has created bonding and non-democratic social capital that perpetually undermines the development of democracy. Faced with the reality of an anti-democratic form of social capital, Anderson suggests that Argentine democracy is developing on the basis of an alternative resource - institutional capital. Anderson concludes that social capital can and does enhance democracy under historical conditions that have created horizontal ties among citizens, but that social capital can also undermine democratization where historical conditions have created vertical ties with leaders and suspicion or non-cooperation among citizens.