توضیحاتی در مورد کتاب :
مقدمه: داستان های سنگ -- Geophilia: The Love of Stone -- Excursus: The Weight of the Past -- Time: The Insistence of Stone -- Excursus: A Heart Unknown -- Force: The Adventure of Stone -- Excursus: Geologic -- روح: زندگی سنگ -- پس گفتار: ایسلند.؛ \"سنگ نیرو، نشاط، و داستان های موجود در پیش پا افتاده ترین ماده ما، سنگ را ترسیم می کند. زیرا سنگ بسیار طولانی به عنوان استعاره ای بررسی نشده برای "واقعا واقعی" عمل کرده است. \": واقعیت صریح، سرزنش کوتاه طبیعت. با این حال، نویسندگان قرون وسطی می دانستند که سنگ ها با آتش از آسمان فرو می ریزند، از طریق عشق ورزی زیرزمینی عناصر بیرون می آیند، در امتداد بستر رودخانه ها از عدن غلت می زنند، با سنگ تراشی هایی که با آنها دنیاها را می سازند، شریک می شوند. حرکت نشاندهنده درهمتنیدگی اکولوژیکی و یک زندگی معدنی تقریباً مخلوق است. اگرچه زمان زمینشناسی میتواند ما را متحیر کند، جفری جروم کوهن استدلال میکند که استقامت سنگ نیز دعوتی است برای درک جهان به غیر از اصطلاحات انسانی. حالت دادن افسون زدایی های rnity عاملیت آن میل انسان به جدا بودن از محیط را تضعیف می کند، دوشاخه ای که طبیعت را «آن بیرون»، صرفاً منبعی برای تفریح، مصرف و بهره برداری می کند. این اثر پیشگام که با ظرافت و ظرافت بسیار نوشته شده است، نه تنها به دلیل در هم آمیختن قرون وسطی و مدرن، بلکه به عنوان کمک بزرگی به اکو تئوری قابل توجه است. شامل فصول سازماندهی شده بر اساس مفهوم --\"Geophilia\" \"زمان\" \"نیرو\" و \"روح\"--کوهن به طور یکپارچه طیف گسترده ای از موضوعات از جمله پتانسیل سنگ برای انتقال انسان به غیر انسان محوری را گرد هم می آورد. مقیاس مکان و زمان، «تحجر» فرهنگهای خاص، پیامهایی که فسیلها دارند، معماری بوردو و مونپارناس، کوه یوکا و دفع زبالههای هستهای، توانایی سنگ برای برقراری ارتباط در طول هزارهها در سازههایی مانند استون هنج، و بحثها در مورد اینکه آیا سنگ ها تولید مثل می کنند و روح دارند یا خیر. استون با نشان دادن اینکه چیزی که اغلب بیجانترین مواد فرض میشود، در زمان خودش بیقرار و برای همیشه در حرکت است، به درستی با بردن ما به ایسلند به پایان میرسد - سرزمینی که، نویسنده مینویسد، «آن سنگ را به ما یادآوری میکند. مثل آب زنده است، آن سنگ مثل آب گذرا است.\" \"--
فهرست مطالب :
Cover
Contents
Introduction: Stories of Stone
Geophilia: The Love of Stone
Excursus: The Weight of the Past
Time: The Insistence of Stone
Excursus: A Heart Unknown
Force: The Adventure of Stone
Excursus: Geologic
Soul: The Life of Stone
Afterword: Iceland
Acknowledgments
Notes
Bibliography
Index
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
Y
Z
توضیحاتی در مورد کتاب به زبان اصلی :
Introduction: Stories of Stone -- Geophilia: The Love of Stone -- Excursus: The Weight of the Past -- Time: The Insistence of Stone -- Excursus: A Heart Unknown -- Force: The Adventure of Stone -- Excursus: Geologic -- Soul: The Life of Stone -- Afterword: Iceland.;"Stone maps the force, vivacity, and stories within our most mundane matter, stone. For too long stone has served as an unexamined metaphor for the "really real": blunt factuality, nature's curt rebuke. Yet, medieval writers knew that stones drop with fire from the sky, emerge through the subterranean lovemaking of the elements, tumble along riverbeds from Eden, partner with the masons who build worlds with them. Such motion suggests an ecological enmeshment and an almost creaturely mineral life. Although geological time can leave us reeling, Jeffrey Jerome Cohen argues that stone's endurance is also an invitation to apprehend the world in other than human terms. Never truly inert, stone poses a profound challenge to modernity's disenchantments. Its agency undermines the human desire to be separate from the environment, a bifurcation that renders nature "out there," a mere resource for recreation, consumption, and exploitation. Written with great verve and elegance, this pioneering work is notable not only for interweaving the medieval and the modern but also as a major contribution to ecotheory. Comprising chapters organized by concept --"Geophilia," "Time," "Force," and "Soul"--Cohen seamlessly brings together a wide range of topics including stone's potential to transport humans into nonanthropocentric scales of place and time, the "petrification" of certain cultures, the messages fossils bear, the architecture of Bordeaux and Montparnasse, Yucca Mountain and nuclear waste disposal, the ability of stone to communicate across millennia in structures like Stonehenge, and debates over whether stones reproduce and have souls. Showing that what is often assumed to be the most lifeless of substances is, in its own time, restless and forever in motion, Stone fittingly concludes by taking us to Iceland--a land that, writes the author, "reminds us that stone like water is alive, that stone like water is transient." "--