توضیحاتی در مورد کتاب Talking with the President: The Pragmatics of Presidential Language
نام کتاب : Talking with the President: The Pragmatics of Presidential Language
عنوان ترجمه شده به فارسی : گفتگو با رئیس جمهور: عمل شناسی زبان ریاست جمهوری
سری :
نویسندگان : John Wilson
ناشر : Oxford University Press
سال نشر : 2015
تعداد صفحات : 287
ISBN (شابک) : 0199858799 , 9780199858798
زبان کتاب : English
فرمت کتاب : pdf
حجم کتاب : 2 مگابایت
بعد از تکمیل فرایند پرداخت لینک دانلود کتاب ارائه خواهد شد. درصورت ثبت نام و ورود به حساب کاربری خود قادر خواهید بود لیست کتاب های خریداری شده را مشاهده فرمایید.
توضیحاتی در مورد کتاب :
این کتاب تحلیلی کاربردی از زبان ریاست جمهوری ارائه می کند. پراگماتیک به «معنا در بافت» یا رابطه بین آنچه می گوییم و منظورمان مربوط می شود. جان ویلسون راههای مختلفی را بررسی میکند که در آن روسای جمهور ایالات متحده از زبان در زمینههای اجتماعی خاص برای دستیابی به اهداف خاص استفاده کردهاند. این شامل ابهام، هدایت نادرست، استفاده از استعاره یا ابهام، یا در برخی موارد به سادگی دروغ گفتن است. او بر شش رئیس جمهور متمرکز است: جان اف کندی، ریچارد ام. نیکسون، رونالد دبلیو ریگان، ویلیام اف. کلینتون، جورج دبلیو بوش و باراک اچ اوباما. این روسای جمهور بیشتر نیمه آخر قرن بیستم و دهه اول قرن بیست و یکم را پوشش می دهند و هر کدام با کیفیت زبانی خاصی همراه بوده اند. جان اف کندی به خاطر کیفیت سخنوری اش، نیکسون به خاطر استفاده دستکاری شده از زبان، ریگان به خاطر استعدادش در داستان گفتن، کلینتون به دلیل توانایی اش در تعامل با مردم و تغییر زبانی استدلال ها و توصیف ها در جهت های خاص شهرت داشت. از سوی دیگر، بوش به دلیل ناتوانی اش در استفاده مناسب از زبان شهرت داشت و اوباما ما را به شکوفایی های لفاظی کندی اولیه باز می گرداند. در مورد هر رئیسجمهوری، طیفی از مثالهای خاص مورد بررسی قرار میگیرد تا راههایی را که تحلیل عملگرایانه ممکن است بینشی از زبان ریاستجمهوری ارائه دهد، برجسته کند. در بسیاری از موارد، آنچه رئیس جمهور می گوید لزوماً منظور رئیس جمهور نیست.
توضیحاتی در مورد کتاب به زبان اصلی :
This book provides a pragmatic analysis of presidential language. Pragmatics is concerned with "meaning in context," or the relationship between what we say and what we mean. John Wilson explores the various ways in which U.S. Presidents have used language within specific social contexts to achieve specific objectives. This includes obfuscation, misdirection, the use of metaphor or ambiguity, or in some cases simply lying. He focuses on six presidents: John F. Kennedy, Richard M. Nixon, Ronald W. Reagan, William F. Clinton, George W. Bush, and Barack H. Obama. These presidents cover most of the last half of the twentieth century, and the first decade of the twenty first century, and each has been associated with a specific linguistic quality. John F. Kennedy was famed for his quality of oratory, Nixon for his manipulative use of language, Reagan for his gift of telling stories, Clinton for his ability to engage the public and to linguistically turn arguments and descriptions in particular directions. Bush, on the other hand, was famed for his inability to use language appropriately, and Obama returns us to the rhetorical flourishes of early Kennedy. In the case of each president, a range of specific examples are explored in order to highlight the ways in which a pragmatic analysis may provide an insight into presidential language. In many cases, what the president says is not necessarily what the president means.