دانلود کتاب صعود از نومینالیسم: برخی از استدلال های هستی در گفتگوهای میانی افلاطون بعد از پرداخت مقدور خواهد بود
توضیحات کتاب در بخش جزئیات آمده است و می توانید موارد را مشاهده فرمایید
نام کتاب : The Ascent from Nominalism: Some Existence Arguments in Plato’s Middle Dialogues
ویرایش : 1
عنوان ترجمه شده به فارسی : صعود از نومینالیسم: برخی از استدلال های هستی در گفتگوهای میانی افلاطون
سری : Philosophical Studies Series 37
نویسندگان : Terry Penner (auth.)
ناشر : Springer Netherlands
سال نشر : 1987
تعداد صفحات : 479
ISBN (شابک) : 9789401081863 , 9789400937918
زبان کتاب : English
فرمت کتاب : pdf
حجم کتاب : 24 مگابایت
بعد از تکمیل فرایند پرداخت لینک دانلود کتاب ارائه خواهد شد. درصورت ثبت نام و ورود به حساب کاربری خود قادر خواهید بود لیست کتاب های خریداری شده را مشاهده فرمایید.
تقسیم پذیری در فیزیک VI. من در آن زمان فرض میکردم که حذف ارجاع بینهایت بزرگ توسط ارسطو در گزارشش از بینهایت بالقوه - مانند حذف گزارشهای بینهایت کوچک قرن نوزدهم از محدودیتها و تداوم - همه چیزهایی را که در این زمینه مهم بود به ما داد. یک نظریه در مورد نامتناهی مقاله هیلبرت به من نشان داد که واضح است که چنین نیست. ناگهان سایر قطعیت ها در مورد تندروی سنجیده (ظاهرا) ارسطو از افراط گرایی های افلاطونی (تصور شده) شروع به فروپاشی کردند. نتیجه کاری که من قبلاً در مورد "برهان مرد سوم" افلاطون انجام می دادم با آنچه قبلاً بود متفاوت به نظر می رسید. من با احتمالی مواجه شدم که تا آن زمان آنقدر سرگرم نشده بودم. اگر مواضع افراطیتر افلاطون در مورد این مسائل احتمال درستی بیشتری داشت چه؟ اثر حاضر اولین قسمت از ارزیابی مجدد متافیزیک افلاطون و بهویژه نظریه اشکال اوست. در پانزده سال گذشته و بیشتر زمان تدریس و علمی من را به خود اختصاص داده است. سؤال اصلی که من به آن توجه دارم این است که "افلاطون چگونه برای وجود اشکال خود استدلال می کند (اگر چنین کند)7" ایده اصلی این است که اگر بدانیم او چگونه برای وجود اشکال استدلال می کند. ، ممکن است درک بهتری از چیستی آنها داشته باشیم.
divisibility in Physics VI. I had been assuming at that time that Aristotle's elimination of reference to the infinitely large in his account of the potential inf inite--like the elimination of the infinitely small from nineteenth century accounts of limits and continuity--gave us everything that was important in a theory of the infinite. Hilbert's paper showed me that this was not obviously so. Suddenly other certainties about Aristotle's (apparently) judicious toning down of (supposed) Platonic extremisms began to crumble. The upshot of work I had been doing earlier on Plato's 'Third Man Argument' began to look different from the way it had before. I was confronted with a possibility I had not till then so much as entertained. What if the more extreme posi tions of Plato on these issues were the more likely to be correct? The present work is the first instalment of the result ing reassessment of Plato's metaphysics, and especially of his theory of Forms. It has occupied much of my teaching and scholarly time over the past fifteen years and more. The central question wi th which I concern myself is, "How does Plato argue for the existence of his Forms (if he does )7" The idea of making this the central question is that if we know how he argues for the existence of Forms, we may get a better sense of what they are.