The Choreographic

دانلود کتاب The Choreographic

50000 تومان موجود

کتاب رقص نسخه زبان اصلی

دانلود کتاب رقص بعد از پرداخت مقدور خواهد بود
توضیحات کتاب در بخش جزئیات آمده است و می توانید موارد را مشاهده فرمایید


این کتاب نسخه اصلی می باشد و به زبان فارسی نیست.


امتیاز شما به این کتاب (حداقل 1 و حداکثر 5):

امتیاز کاربران به این کتاب:        تعداد رای دهنده ها: 10


توضیحاتی در مورد کتاب The Choreographic

نام کتاب : The Choreographic
عنوان ترجمه شده به فارسی : رقص
سری :
نویسندگان :
ناشر : The MIT Press
سال نشر : 2014
تعداد صفحات : 245
ISBN (شابک) : 0262526352 , 9780262526357
زبان کتاب : English
فرمت کتاب : pdf
حجم کتاب : 125 مگابایت



بعد از تکمیل فرایند پرداخت لینک دانلود کتاب ارائه خواهد شد. درصورت ثبت نام و ورود به حساب کاربری خود قادر خواهید بود لیست کتاب های خریداری شده را مشاهده فرمایید.

توضیحاتی در مورد کتاب :




مرحله های رقص مکالمه ای را تشکیل می دهد که در آن آثار هنری نه تنها به آنها نگاه می شود بلکه به گذشته نیز نگاه می کنند. این در مورد تماسی است که حتی در طول مسافت لمس می شود. حرکات رقص بین جسم و مغز حرکت می کند تا داستان این برخوردها را به عنوان تجاوزات رقصی به گفتمان و رشته های هنر تجسمی و فلسفه از طریق یک سری لکنت، گام، لرز و اسپاسم بازگو کند. در The Choreographic، جن جوی رقص و رقص را نه تنها به عنوان استراتژی‌ها و رشته‌های هنری، بلکه به‌عنوان اعمال نظری و انتقادی ذاتی بررسی می‌کند. او به بررسی هنرمندان در گفتگو با فلسفه می پردازد و جنبشی از رقص مفهومی را توصیف می کند که در نیویورک و در مدار جشنواره شکوفا می شود. جوی خوانش‌های دقیقی از مجموعه‌ای از آثار تجربی ارائه می‌کند و برای طراحی رقص به‌عنوان مدل جایگزین زیبایی‌شناسی استدلال می‌کند. او صور فلکی از آثار، هنرمندان، نویسندگان، فیلسوفان و رقصندگان را در گفتگو با تئوری های اشاره، زبان، میل و تاریخ بررسی می کند. او یک داستان وحیانی را طراحی می کند که در آن والتر بنجامین، پینا باوش، فرانسیس آلیس و کورمک مک کارتی با هم می رقصند. او نیروی فمینیستی و عجیب و غریب به سوی میل را از طریق رقص DD Dorvillier، Heather Kravas، Meg Stuart، La Ribot، Miguel Gutierrez، luciana achugar و دیگران دنبال می کند. او اشکال جدیدی از ارتباط و آموزش را ترسیم می کند. و ساموئل آر. دلانی و کیم استنلی رابینسون نویسندگان داستان های علمی تخیلی را به عنوان آواتارهای ادراکی و شرکای رقص رالف لمون، ماریان ویتالی، جیمز فاستر، و جانت کاردیف و جورج بورس میلر انتخاب می کند. جوی با ساختن مفهوم گسترده‌تری از رقص، به بررسی این موضوع می‌پردازد که چگونه رقص به‌عنوان مفهوم و تمرین انتقادی، ما را با درک غیرقطعی‌تر، متزلزل‌تر و هیجان‌انگیزتر از زیبایی‌شناسی و هنرسازی هماهنگ می‌کند.



توضیحاتی در مورد کتاب به زبان اصلی :


The choreographic stages a conversation in which artwork is not only looked at but looks back; it is about contact that touches even across distance. The choreographic moves between the corporeal and cerebral to tell the stories of these encounters as dance trespasses into the discourse and disciplines of visual art and philosophy through a series of stutters, steps, trembles, and spasms. In The Choreographic, Jenn Joy examines dance and choreography not only as artistic strategies and disciplines but also as intrinsically theoretical and critical practices. She investigates artists in dialogue with philosophy, describing a movement of conceptual choreography that flourishes in New York and on the festival circuit. Joy offers close readings of a series of experimental works, arguing for the choreographic as an alternative model of aesthetics. She explores constellations of works, artists, writers, philosophers, and dancers, in conversation with theories of gesture, language, desire, and history. She choreographs a revelatory narrative in which Walter Benjamin, Pina Bausch, Francis Alÿs, and Cormac McCarthy dance together; she traces the feminist and queer force toward desire through the choreography of DD Dorvillier, Heather Kravas, Meg Stuart, La Ribot, Miguel Gutierrez, luciana achugar, and others; she maps new forms of communicability and pedagogy; and she casts science fiction writers Samuel R. Delany and Kim Stanley Robinson as perceptual avatars and dance partners for Ralph Lemon, Marianne Vitali, James Foster, and Janet Cardiff and George Bures Miller. Constructing an expanded notion of the choreographic, Joy explores how choreography as critical concept and practice attunes us to a more productively uncertain, precarious, and ecstatic understanding of aesthetics and art making.




پست ها تصادفی