توضیحاتی در مورد کتاب :
در عصری که فناوری، زیستشناسی و فرهنگ هر چه نزدیکتر به هم مرتبط میشوند، The Dada Cyborg توضیح میدهد که چگونه سایبورگ به شکلی که امروز میشناسیم بین سالهای 1918 و 1933 زمانی که هنرمندان آلمانی به امیدها و خیالپردازیهای اتوپیایی خود شکلی بصری بخشیدند، چگونه شکل گرفت. پاسخ به جنگ جهانی اول. در چیزی که می توان آن را پیش از تاریخ پساانسان نامید، متیو بیرو راه هایی را نشان می دهد که در آنها اشکال جدیدی از وجود انسان در آلمان بین دو جنگ جهانی از طریق به تصویر کشیدن سایبورگ ها تصور می شد. او با بررسی آثار هانا هچ، رائول هاسمن، جورج گروس، جان هارتفیلد، اتو دیکس و رودولف شلیچتر، تفسیری بدیع از سایبورگ را به عنوان نماینده هویت ترکیبی و همچنین محلی از شیوههای جدید آگاهی آشکار میکند. ایجاد شده توسط تأثیر فناوری بر ادراک انسان. با ردیابی شیوع سایبورگ ها در هنر آوانگارد آلمانی، Biro نشان می دهد که چگونه بینایی، شنوایی، لمس و تجسم در جمهوری وایمار شروع به درک مجدد کردند. تحلیل بینظیر و بینرشتهای بیرو، گزارشی اساسی از جنبش دادای برلین ارائه میکند، روایتی که شیوههای شاعرانه، نظری و اجرایی گروه را با استراتژیهای بصری معروفش از فتومونتاژ، مونتاژ، و نقاشیهای ترکیبی ترکیب میکند تا تصاویر رادیکال را آشکار کند. انسان جدید.»
فهرست مطالب :
Contents......Page 8
Acknowledgments......Page 10
Introduction: Cyborgs, Hybridity, and Identity......Page 12
1. Berlin Dada: Origins, Practices, and Institutions......Page 36
2. Hannah Höch’s Cut with the Kitchen Knife: Photomontage, Signification, and the Mass Media......Page 76
3. Raoul Hausmann’s Revolutionary Media: Dada Performance, Photomontage, and the Cyborg......Page 116
4. The Militarized Cyborg: Soldier Portraits, War Cripples, and the Deconstruction of the Authoritarian Subject......Page 164
5. The New Woman as Cyborg: Gender, Race, and Sexuality in the Photomontages of Hannah Höch......Page 210
Conclusion: Dada Cyborgs in the Twenty-first Century......Page 266
Notes......Page 270
B......Page 322
C......Page 323
G......Page 324
H......Page 325
I......Page 326
N......Page 327
S......Page 328
Z......Page 329
توضیحاتی در مورد کتاب به زبان اصلی :
In an era when technology, biology, and culture are becoming ever more closely connected, The Dada Cyborg explains how the cyborg as we know it today actually developed between 1918 and 1933 when German artists gave visual form to their utopian hopes and fantasies in a fearful response to World War I. In what could be termed a prehistory of the posthuman, Matthew Biro shows the ways in which new forms of human existence were imagined in Germany between the two world wars through depictions of cyborgs. Examining the work of Hannah H?ch, Raoul Hausmann, George Grosz, John Heartfield, Otto Dix, and Rudolf Schlichter, he reveals an innovative interpretation of the cyborg as a representative of hybrid identity, as well as a locus of new modes of awareness created by the impact of technology on human perception. Tracing the prevalence of cyborgs in German avant-garde art, Biro demonstrates how vision, hearing, touch, and embodiment were beginning to be reconceived during the Weimar Republic. Biro’s unique and interdisciplinary analysis offers a substantially new account of the Berlin Dada movement, one that integrates the group’s poetic, theoretical, and performative practices with its famous visual strategies of photomontage, assemblage, and mixed-media painting to reveal radical images of a “new human.”