The Divergent Nation of Indonesia: Heterogeneous Imaginings in Jakarta, Kupang, and Banda Aceh

دانلود کتاب The Divergent Nation of Indonesia: Heterogeneous Imaginings in Jakarta, Kupang, and Banda Aceh

37000 تومان موجود

کتاب ملت واگرا اندونزی: تصورات ناهمگون در جاکارتا، کوپانگ و باندا آچه نسخه زبان اصلی

دانلود کتاب ملت واگرا اندونزی: تصورات ناهمگون در جاکارتا، کوپانگ و باندا آچه بعد از پرداخت مقدور خواهد بود
توضیحات کتاب در بخش جزئیات آمده است و می توانید موارد را مشاهده فرمایید


این کتاب نسخه اصلی می باشد و به زبان فارسی نیست.


امتیاز شما به این کتاب (حداقل 1 و حداکثر 5):

امتیاز کاربران به این کتاب:        تعداد رای دهنده ها: 4


توضیحاتی در مورد کتاب The Divergent Nation of Indonesia: Heterogeneous Imaginings in Jakarta, Kupang, and Banda Aceh

نام کتاب : The Divergent Nation of Indonesia: Heterogeneous Imaginings in Jakarta, Kupang, and Banda Aceh
عنوان ترجمه شده به فارسی : ملت واگرا اندونزی: تصورات ناهمگون در جاکارتا، کوپانگ و باندا آچه
سری : Asia in Transition
نویسندگان :
ناشر : Springer
سال نشر : 2020
تعداد صفحات : 170
ISBN (شابک) : 9811542414 , 9789811542411
زبان کتاب : English
فرمت کتاب : pdf
حجم کتاب : 2 مگابایت



بعد از تکمیل فرایند پرداخت لینک دانلود کتاب ارائه خواهد شد. درصورت ثبت نام و ورود به حساب کاربری خود قادر خواهید بود لیست کتاب های خریداری شده را مشاهده فرمایید.

توضیحاتی در مورد کتاب :




https://www.springer.com/gp/book/9789811542411

این کتاب به بررسی چگونگی تصور متفاوت اندونزی توسط جوانان در سه شهر جاکارتا، کوپانگ و باندا آچه می‌پردازد. . در طول تاریخ استعماری و پسااستعماری اندونزی، جاکارتا، پایتخت، همیشه یک موقعیت مرکزی را اشغال کرده است، در حالی که کوپانگ در نوسا تنگگارا شرقی و باندا آچه در نانگرو آچه داروسلام در حاشیه قرار دارند. این کتاب به تحلیل همگرایی ها و واگرایی ها در نحوه درک کشور از این نقاط مختلف، و پیامدهای آن برای اندونزی می پردازد و همچنین دیدگاه جدیدی را به نظریه های کلاسیک و معاصر ملت ارائه می دهد. با بررسی ناهمگونی تصورات ملت «از پایین»، از تمایل به تمرکز بر همگنی ملت دور می‌شود که در نظریه‌های کلاسیک مانند اندرسون و گلنر و همچنین در نظریه‌های جدیدتر در مورد هر روز و ملی گرایی پیش پا افتاده. با استفاده از اصول نظریه موضع و نظریه هژمونی لاکلاو و موفه، ملت به عنوان یک دال توخالی شناخته می شود که بسته به موقعیت سوژه درک کننده، معانی مختلفی دارد. این اثر برای محققان مطالعات ملت‌ها و مطالعات آسیایی و اندونزیایی و همچنین علاقه‌مندان به زمینه‌های تجربی نظریه‌های پساساختارگرایی جذاب است.


فهرست مطالب :


Foreword Acknowledgments Contents 1 On Imagining a Nation 1.1 Emphasis on Homogeneity and Elites in the Study of Nationhood 1.2 Prevalence of Homogeneous Elite Point of Views in Indonesian Studies 1.3 Toward Heterogeneous Constructions of Everyday Nationhood 1.3.1 The Construction of the Nation 1.3.2 Standpoint Theory and Situated Imagining 1.4 Organization of the Book References 2 Nationalism and the Making of Indonesian Subjects 2.1 Precursors to Independence 2.2 Independent Indonesia as a Unitary State 2.2.1 Nation-Building Narratives: Majapahit, the Youth Pledge, and Pancasila 2.2.2 Indonesia’s Mythical Past 2.2.3 Early Challenges in Nation-Building 2.2.4 Guided Democracy and the End of the Sukarno’s Administration 2.3 The New Order: Stabilization and Homogenization 2.3.1 Military Style Homogenization 2.3.2 Education as the Site of Indoctrination 2.3.3 Building the National Cultural Identity 2.3.4 Uneven Belongingness to Indonesia 2.3.5 The Beginning of the End 2.4 The Reform Period 2.4.1 Decentralization 2.4.2 Gus Dur, Megawati, and Susilo Bambang Yudhoyono 2.5 Conclusion References 3 Methodology 3.1 The Research Sites: Jakarta, Kupang, and Banda Aceh 3.2 Methodological Challenges 3.3 The Photo-Elicitation Interview Method 3.4 Selection of Photographs and the Interview Process 3.4.1 Photographs Used in the Interviews 3.5 Note on Analysis References 4 Imagining “Indonesia” from Jakarta 4.1 The Socio-Historical Context of Jakarta 4.2 The Inward Gaze: Building a Chain of Equivalence from Diversity and Disparity 4.2.1 The Nationalization and Essentialization of Regional Cultures 4.2.2 Politically and Economically Dependent Periphery 4.2.3 The Regions as Negative Space 4.3 The Outward Gaze 4.3.1 The Antagonistic Other: Malaysia 4.3.2 The Desirable Other: Affluent and Developed Countries 4.4 Summary and Conclusions References 5 Indonesia from the Periphery: Imagining “Indonesia” in Kupang 5.1 The Socio-Historical Context of Kupang 5.2 The Inward Gaze: Coexistence of Hegemonic and Counter-Hegemonic Discourses 5.2.1 Reproductions of Hegemonic Narratives 5.2.2 Inhabiting the Negative Space: Do You Know Where Kupang Is? 5.2.3 Questioning Hegemonic Meanings of “Culture” and “Diversity” 5.2.4 A Pragmatic Belongingness to the Nation 5.3 The Outward Gaze: The Absence of the International World as the Other 5.4 Summary and Conclusion References 6 Deconstructing “Indonesia” in Banda Aceh 6.1 The Socio-Historical Context of Banda Aceh 6.2 The Inward Gaze 6.2.1 Inhibiting the Negative Space: Aceh Culture Versus Indonesian Culture 6.2.2 Two Perceptions on Aceh’s Integration with Indonesia 6.3 The Outward Gaze: Aceh and the World 6.4 Summary and Conclusion References 7 Heterogeneous Constructions of the Nation: Theoretical and Practical Implications 7.1 Plural Imaginings from Below: The Center and the Peripheries 7.2 Multiple Modes of Otherness 7.3 Multiple Centers, Plural Dominant Discourses 7.4 The Nation as “Regularity in Dispersion” 7.5 A Post-script: The Future of Indonesia as a Common Project? References Appendix Regional Responses to Individual Photographs Index

توضیحاتی در مورد کتاب به زبان اصلی :


https://www.springer.com/gp/book/9789811542411

This book explores how Indonesia is imagined differently by young people in the three cities of Jakarta, Kupang and Banda Aceh. Throughout the course of Indonesia’s colonial and postcolonial history, Jakarta, the capital, has always occupied a central position, while Kupang in East Nusa Tenggara and Banda Aceh in Nanggroe Aceh Darussalam are located at the peripheries. The book analyses the convergences and divergences in how the country is perceived from these different vantage points, and the implications for Indonesia, also providing a new perspective to the classic and contemporary theories of the nation. By examining the heterogeneity of the imaginings of the nation ‘from below’, it moves away from the tendency to focus on the homogeneity of the nation, found in the classic theories such as Anderson’s and Gellner’s, as well as in more recent theories on every day and banal nationalism. Using the tenets of standpoint theory and Laclau and Mouffe’s theory of hegemony, the nation is acknowledged as an empty signifier that means different things depending on the positionality of the perceiving subject. The work appeals to scholars of nation studies and Asian and Indonesian studies, as well those interested in the empirical grounding of poststructuralist theories.




پست ها تصادفی