توضیحاتی در مورد کتاب :
مجموعه مقاله جدید تند و برانگیزاننده از نویسنده برنده جایزه آزادیواصلاحات
مقاله نویس، جاناتان فرانزن می نویسد، مانند «آتش نشانی است که کارش، در حالی که دیگران از شعله های شرم فرار می کنند، این است که مستقیماً به درون آنها بدود.» فرانزن در بیست و پنج سال گذشته، حتی زمانی که رمانهایش تحسین جهانی را برای او به همراه داشته، زندگی دومی را به عنوان یک مقالهنویس ریسکپذیر انجام داده است. اکنون، در لحظهای که تکنولوژی نفرتهای قبیلهای را شعلهور کرده است و سیاره زمین درگیر بلایای غیرطبیعی است، او با مجموعه جدیدی از مقالات بازگشته است که ما را به روشهای انسانیتر برای زندگی در جهان یادآوری میکند.
عشق بزرگ فرانزن ادبیات و پرندگان است، وپایان پایان زمینیک بحث پرشور برای هر دو است. او مینویسد، جایی که رسانههای جدید تمایل دارند پیشداوریهای یک فرد را تأیید کنند، ادبیات «از شما دعوت میکند تا بپرسید که آیا ممکن است تا حدودی در اشتباه باشید، شاید حتی کاملاً در اشتباه باشید، و تصور کنید که چرا شخص دیگری ممکن است از شما متنفر باشد. مقالههای فرانزن هر موضوعی که باشد، همیشه نسبت به عقاید دریافتی مشکوک هستند، غرق در کنایه هستند و در مورد شکستهای خود صریح هستند. او در مورد پرندگان نیز صریح است (آنها «هر چیزی را که قابل تصور باشد» می کشند)، اما گزارش ها و تأمل های او در مورد آنها - در مورد پرندگان دریایی در نیوزیلند، گیلاس ها در شرق آفریقا، پنگوئن ها در قطب جنوب - هر دو جشن تکان دهنده زیبایی و انعطاف پذیری آنها است و دعوت به عمل برای نجات آنچه دوست داریم.
آرام، کوبنده، با دقت بحث شده، پر از شوخ طبعی،پایان زمینخوش آمد می کند
نفس امید و عقل
توضیحاتی در مورد کتاب به زبان اصلی :
A sharp and provocative new essay collection from the award-winning author ofFreedomandThe Corrections
The essayist, Jonathan Franzen writes, is like “a fire-fighter, whose job, while everyone else is fleeing the flames of shame, is to run straight into them.” For the past twenty-five years, even as his novels have earned him worldwide acclaim, Franzen has led a second life as a risk-taking essayist. Now, at a moment when technology has inflamed tribal hatreds and the planet is beset by unnatural calami- ties, he is back with a new collection of essays that recall us to more humane ways of being in the world.
Franzen’s great loves are literature and birds, andThe End of the End of the Earthis a passionate argument for both. Where the new media tend to confirm one’s prejudices, he writes, literature “invites you to ask whether you might be somewhat wrong, maybe even entirely wrong, and to imagine why someone else might hate you.” Whatever his subject, Franzen’s essays are always skeptical of received opinion, steeped in irony, and frank about his own failings. He’s frank about birds, too (they kill “everything imaginable”), but his reporting and reflections on them—on seabirds in New Zealand, warblers in East Africa, penguins in Antarctica—are both a moving celebration of their beauty and resilience and a call to action to save what we love.
Calm, poignant, carefully argued, full of wit,The End of the End of the Earthprovides a welcome
breath of hope and reason.