دانلود کتاب داستان ملیت در عصر فراملیت گرایی بعد از پرداخت مقدور خواهد بود
توضیحات کتاب در بخش جزئیات آمده است و می توانید موارد را مشاهده فرمایید
در صورت ایرانی بودن نویسنده امکان دانلود وجود ندارد و مبلغ عودت داده خواهد شد
نام کتاب : The Fiction of Nationality in an Era of Transnationalism
ویرایش : 1
عنوان ترجمه شده به فارسی : داستان ملیت در عصر فراملیت گرایی
سری : Literary Criticism and Cultural Theory
نویسندگان : Nyla Ali Khan
ناشر : Routledge
سال نشر : 2005
تعداد صفحات : 141
ISBN (شابک) : 0415975212 , 9780415975216
زبان کتاب : English
فرمت کتاب : pdf
حجم کتاب : 5 مگابایت
بعد از تکمیل فرایند پرداخت لینک دانلود کتاب ارائه خواهد شد. درصورت ثبت نام و ورود به حساب کاربری خود قادر خواهید بود لیست کتاب های خریداری شده را مشاهده فرمایید.
در این مطالعه، نایلا علی خان بر بازنمایی زندگی جنوب آسیا در آثار چهار نویسنده معاصر انگلیسی زبان متمرکز است: وی. اس. نایپل، سلمان رشدی، آمیتاو گوش و آنیتا دسای. خان با تمرکز بر موضوعات درهم تنیده ناسیونالیسم، فراملیگرایی و بنیادگرایی، گفتوگوی انتقادی بین این آثار و تاریخ معاصری که با آنها مواجه میشوند، ارائه میکند، و از تاریخ برای بازجویی از داستان و استفاده از داستان برای تفکر درباره مسائل تاریخی استفاده میکند. با انجام این کار، خان استدلال میکند که در فضای مختلط و ناهمگون فراملیتگرایی، اصالت فرهنگی و زبانی یک رویا است. ساختارهای دوتایی ایجاد شده توسط رویارویی استعماری تحت فرآیندی از تعامل دیالکتیکی قرار می گیرند که در آن هر فرهنگ یا زبان به دیگری نفوذ می کند. برخی از این ساختارها عبارتند از: سیاه-سفید، بدوی-وحشی، خود-دیگری، ساکت-منطقی، حاکم منطقی و حکمران غیرعقلانی. این دسته بندی ها دوگانگی ایجاد می کنند که این تصور را ایجاد می کند که مردم از خود و روابط سیاسی و اجتماعی خود دارند. شناخت آنها از این تعامل گفت و گوی جامعه و مکان، مبنای راهبردهایی می شود که نویسندگان فراملی و پسااستعماری را قادر می سازد تا مقولات جزمی را مورد بازنگری قرار دهند. آثار این نویسندگان علیرغم همه تفاوتهایشان، روابط نامتقارن استعمار و پیامدهای این پدیده را که در این روزگار در سراسر جهان تجلی یافته است، ترسیم میکند. برای مثال، خان نشان میدهد که چگونه نایپل حساسیت ایجاد شده توسط هویتهای چندلایه و نقشهبرداری مجدد مناظر قدیمی امپراتوری را بیان میکند و در این فرآیند پویایی جدیدی از روابط قدرت را پیشنهاد میکند که در آن سیاست و خودخواهی، امپراتوری و روانشناسی بهطور عمیقی به هم مرتبط هستند. چگونه رشدی یک خودتخیل ناسیونالیستی و بازنویسی تاریخ را تشویق می کند که تفاوت های فرهنگی، مذهبی و زبانی قابل توجهی را در احساس هویت ما بگنجاند. قوش چگونه از ضرورت فرهنگی و مذهبی مفروض برای ایجاد هویت ملی گرایانه یکپارچه انتقاد می کند و استدلال می کند که هیچ نظریه واحدی به اندازه کافی موروثی های متعدد سوبژکتیویته های دیاسپوریک کنونی را چارچوب نمی دهد. و چگونه دسایی به دنبال تصور شکلی مسئولانه از عاملیت هنری، اجتماعی و سیاسی است.
In this study, Nyla Ali Khan focuses on the representation of South Asian life in works by four contemporary Anglophone writers: V. S. Naipaul, Salman Rushdie, Amitav Ghosh, and Anita Desai. Concentrating on the intertwined topics of nationalism, transnationalism, and fundamentalism, Khan offers a critical dialogue between these works and the contemporary history they encounter, using history to interrogate fiction and using fiction to think through historical issues. In doing so, Khan argues that in the mixed, heterogeneous space of transnationalism, cultural and linguistic authenticity is a pipe dream. The binary structures created by the colonial encounter undergo a process of dialectical interplay in which each culture or language makes incursions into the other. Some of these structures are as follows: black-white, primitive-savage, self-other, silent-articulate, rational ruler and irrational ruled. These categories generate a dichotomy that creates the perception that a people have of themselves and their political and social relationships. Their recognition of this dialogic interplay of community and place becomes the basis for strategies that enable transnational and postcolonial writers to revise dogmatic categories. Despite all their differences, the works of these authors delineate the asymmetrical relations of colonialism and the aftermath of this phenomenon as it is manifested across the globe in this day and age. Khan shows, for instance, how Naipaul articulates a sensibility created by multilayered identities and the remapping of old imperial landscapes, in the process suggesting a new dynamic of power relations in which politics and selfhood, empire and psychology, prove to be profoundly interrelated; how Rushdie encourages a nationalist self-imagining and a rewriting of history that incorporates significant cultural, religious, and linguistic differences into our sense of identity; how Ghosh is critical of the putative cultural and religious necessity to forge a unified nationalist identity, arguing that no single theory sufficiently frames the multiple inheritances of present diasporic subjectivities; and how Desai seeks to imagine a responsible form of artistic, social, and political agency.