توضیحاتی در مورد کتاب The Linguistic Turn in Hermeneutic Philosophy (Studies in Contemporary German Social Thought)
نام کتاب : The Linguistic Turn in Hermeneutic Philosophy (Studies in Contemporary German Social Thought)
عنوان ترجمه شده به فارسی : چرخش زبانی در فلسفه هرمنوتیک (مطالعاتی در اندیشه اجتماعی معاصر آلمان)
سری :
نویسندگان : Cristina Lafont José Medina (tr.)
ناشر :
سال نشر : 2002
تعداد صفحات : 387
ISBN (شابک) : 026262169X , 9780585190099
زبان کتاب : English
فرمت کتاب : pdf
حجم کتاب : 1 مگابایت
بعد از تکمیل فرایند پرداخت لینک دانلود کتاب ارائه خواهد شد. درصورت ثبت نام و ورود به حساب کاربری خود قادر خواهید بود لیست کتاب های خریداری شده را مشاهده فرمایید.
توضیحاتی در مورد کتاب :
چرخش زبانی در فلسفه آلمان در قرن هجدهم در آثار یوهان گئورگ هامان، یوهان گوتفرید فون هردر و ویلهلم فون هومبولت آغاز شد. در این قرن توسط مارتین هایدگر بیشتر توسعه یافت و هانس گئورگ گادامر نفوذ خود را بر فیلسوفان معاصری مانند کارل اتو آپل و جی هابرماس گسترش داد. این سنت بر بعد جهانگشایی زبان تمرکز میکند و بر عملکرد ارتباطی آن بر کارکرد شناختی آن تأکید میکند. اگرچه این مطالعه عمدتاً به سنت آلمانی فلسفه زبانی مربوط میشود، اما از چرخش زبانی موازی در فلسفه انگلیسی-آمریکایی بسیار مطلع است. به ویژه توسعه نظریه های مرجع مستقیم. کریستینا لافونت بهویژه از آثار هیلاری پاتنم برای انتقاد از ایدهآلیسم زبانی و نسبیگرایی سنت آلمانی استفاده میکند، که او به این فرض برمیگردد که معنا تعیین کننده ارجاع است. بخش اول بازسازی چرخش زبانی در فلسفه آلمان از هامان تا گادامر است. بخش دوم عمیقترین گزارش تا به امروز را از رویکرد هابرماس به زبان ارائه میکند. بخش سوم نشان میدهد که چگونه میتوان از کاستیهای فلسفه زبانشناسی آلمانی با توسعه نسخهای سازگار و قابل دفاعتر از نظریه عقلانیت ارتباطی هابرماس اجتناب کرد.
توضیحاتی در مورد کتاب به زبان اصلی :
The linguistic turn in German philosophy was initiated in the eighteenth century in the work of Johann Georg Hamann, Johann Gottfried von Herder, and Wilhelm von Humboldt. It was further developed in this century by Martin Heidegger, and Hans-Georg Gadamer extended its influence to contemporary philosophers such as Karl-Otto Apel and J?Habermas. This tradition focuses on the world-disclosing dimension of language, emphasizing its communicative over its cognitive function.Although this study is concerned primarily with the German tradition of linguistic philosophy, it is very much informed by the parallel linguistic turn in Anglo-American philosophy, especially the development of theories of direct reference. Cristina Lafont draws upon Hilary Putnam's work in particular to criticize the linguistic idealism and relativism of the German tradition, which she traces back to the assumption that meaning determines reference. Part I is a reconstruction of the linguistic turn in German philosophy from Hamann to Gadamer. Part II offers the deepest account to date of Habermas's approach to language. Part III shows how the shortcomings of German linguistic philosophy can be avoided by developing a consistent and more defensible version of Habermas' theory of communicative rationality.