توضیحاتی در مورد کتاب :
در سال 1871، یک کشور کوچک، فقط چهار ساله - جمعیت آن بسیار کمتر از 4 میلیون نفر - تصمیم گرفت که طولانی ترین راه آهن جهان را در سراسر کشور خالی بسازد، بسیاری از آن کاوش نشده است. این تصمیم - جسورانه تا حد بی پروایی - برای تغییر زندگی هر مرد، زن و کودک در کانادا و تغییر شکل ملت بود.
استفاده از منابع اولیه - خاطرات روزانه، نامه ها، دست نوشته های منتشر نشده، عمومی اسناد و روزنامهها - پیر برتون دهه باورنکردنی دهه 1870 را بازسازی کرده است، زمانی که کاناداییها از هر رشتهای - پیمانکاران، سیاستمداران، سرمایهداران، نقشهبرداران، کارگران، روزنامهنگاران و کارآفرینان - برای راهآهن یا علیه آن میجنگیدند.
رویای ملی بیش از هر چیز دیگری داستان مردم است. این داستان جورج مکمولن، مروج جوان بیادبی است که سعی کرد از نخستوزیر باجگیری کند. مارکوس اسمیت، نقشه بردار پوسته پوسته، آنقدر به اقتدار مشکوک بود که فکر می کرد فرماندار کل در زمین های راه آهن گمانه زنی می کند. از سنفورد فلمینگ، مهندس بزرگی که زمان استاندارد را اختراع کرد، اما نتوانست تصمیم خود را در مورد بهترین مسیر برای راهآهن بگیرد. همه این شخصیتها و دهها چهره دیگر، از جمله رهبران سیاسی آن دوران، با تمام جاهطلبیها و شکستهای انسانیشان زنده میشوند.
توضیحاتی در مورد کتاب به زبان اصلی :
In 1871, a tiny nation, just four years old — it's population well below the 4 million mark — determined that it would build the world's longest railroad across empty country, much of it unexplored. This decision — bold to the point of recklessness — was to change the lives of every man, woman and child in Canada and alter the shape of the nation.
Using primary sources — diaries, letters, unpublished manuscripts, public documents and newspapers — Pierre Berton has reconstructed the incredible decade of the 1870s, when Canadians of every stripe — contractors, politicians, financiers, surveyors, workingmen, journalists and entrepreneurs — fought for the railway, or against it.
The National Dream is above all else the story of people. It is the story of George McMullen, the brash young promoter who tried to blackmail the Prime Minister; of Marcus Smith, the crusty surveyor, so suspicious of authority he thought the Governor General was speculating in railway lands; of Sanford Fleming, the great engineer who invented Standard Time but who couldn't make up his mind about the best route for the railway. All these figures, and dozens more, including the political leaders of the era, come to life with all their human ambitions and failings.