دسته: سیاست: روابط بین الملل
دانلود کتاب جاده جهنم بعد از پرداخت مقدور خواهد بود
توضیحات کتاب در بخش جزئیات آمده است و می توانید موارد را مشاهده فرمایید
نام کتاب : The Road to Hell
عنوان ترجمه شده به فارسی : جاده جهنم
سری :
نویسندگان : Michael Maren
ناشر : Free Press
سال نشر : 1997
تعداد صفحات : 0
ISBN (شابک) : 9780743227865 , 1591790212
زبان کتاب : English
فرمت کتاب : epub درصورت درخواست کاربر به PDF تبدیل می شود
حجم کتاب : 381 کیلوبایت
بعد از تکمیل فرایند پرداخت لینک دانلود کتاب ارائه خواهد شد. درصورت ثبت نام و ورود به حساب کاربری خود قادر خواهید بود لیست کتاب های خریداری شده را مشاهده فرمایید.
Current Affairs
قبل از ارسال چک دیگری برای نجات کودکان یا پیوستن به سپاه صلح، این کتاب را بخوانید. مایکل مارن نشان میدهد که صنعت کمکهای بینالمللی یک تجارت بزرگ است که بیشتر به دنبال برنده شدن در قرارداد بزرگ دولتی بعدی است تا کمک به افراد نیازمند. مشکل فقدان مأموریت های خیریه در جهان سوم نیست، بلکه این است که بهترین نیات این ایده آلیست ها اغلب به دلیل ترکیبی مرگبار از ساده لوحی آنها و تمایل نخبگان بومی برای استثمار آنها، ناخواسته مخرب است. مارن سال های زیادی را در آفریقا با این زندگی سپری کرد. این خاطرات پر زرق و برق، باسواد و پر از تجارب اوست.
با وجود عنوان اغراق آمیز، این کتاب تصویری قوی و آزاردهنده از مداخله غرب در سومالی است، به علاوه تحقیقاتی در مورد بنیادهای کمکی که مورد بررسی قرار نگرفته است. شاید به دلیل جاه طلبی کتاب، روایت مارن از هم گسیخته است، اما خوانندگان آن را ارزش تلاش را خواهند یافت. او تاکید میکند که «انجام کار امدادی و توسعه در شرایط ظلم نتیجه معکوس دارد»، و تجربه شخصی او در سومالی، جایی که پس از حضور در سپاه صلح در کنیا، به عنوان یک امدادگر و روزنامهنگار بازگشت، نشان میدهد. این بیرون در حالی که جنگ سرد به سومالی کمک می کرد، بسیاری از کمک ها توسط دلالان قدرت محلی برای پیشبرد اهداف خود هدایت می شد. در واقع، در حالی که سومالی زمانی خودکفا بود، اکنون به طور مزمن به واردات مواد غذایی خارجی وابسته است. مارن به همان اندازه نسبت به موسسات خیریه برجسته مانند CARE و Save the Children که مزدوران را بیشتر به فکر تداوم خود میداند تا رفع قحطی واقعی است. او میگوید مراقبت، یک بار غذا را برای جنگجویان مسلح در سومالی ارسال میکرد، در حالی که «پروژههای «کودکان را نجات دهید» کار نمیکنند. تصویر او از بخش کمکرسانی تاکید میکند که عمدتاً توسط شرکتهای تجارت غلات که مشتاق تخلیه ظرفیت مازاد هستند هدایت میشود. حتی با وجود اینکه در تبلیغات آنها قربانیان گرسنه دیده می شود. گزارش مختصر مارن از رواندا نشان میدهد که در آنجا نیز کمکها به دست افراد نادرستی میافتد و در نتیجه جنگ را تامین میکند. مارن معتقد است که روزنامهنگاران برای ارزیابی صحیح آنها بیش از حد به چنین سازمانهای کمکی وابسته هستند و او پیشنهاد میکند که یک آژانس مستقل برای این منظور ایجاد شود.
حق نشر 1996 Reed Business Information, Inc.
Current Affairs
Before you mail another check to Save the Children or join the Peace Corps, read this book. Michael Maren shows that the international aid industry is a big business more concerned with winning its next big government contract than helping needy people. The problem isn't a lack of charity missions in the Third World, but that the best intentions of these idealists are often inadvertently destructive, thanks to a deadly combination of their naivetГ© and the willingness of native elites to exploit them. Maren spent many years in Africa living this life. This is a splendid, literate, muckraking memoir of his experiences.
Despite the overstated title, this book is a forceful and disturbing portrait of Western intervention in Somalia, plus an investigation of underscrutinized aid foundations. Perhaps because of the book's ambition, Maren's narrative is disjointed, but readers will find it worth the effort. "[D]oing relief and development work in the context of oppression is counterproductive," he asserts, and his personal experience in Somalia, where, after a Peace Corps stint in Kenya, he returned as an aid worker and journalist, bears this out. While the Cold War fueled aid to Somalia, much of the aid was channeled by local power brokers to further their own ends. Indeed, while Somalia was once self-sufficient, it is now chronically dependent on imports of foreign food. Maren is equally scathing about prominent charities such as CARE and Save the Children, which he terms mercenaries more concerned with self-perpetuation than actual famine relief. CARE, he charges, once shipped food to armed fighters in Somalia, while Save the Children "projects don't work." His portrait of the aid biz emphasizes that it is driven mainly by grain-trading companies eager to unload excess capacity, even as their advertisements feature starving victims. Maren's brief report from Rwanda suggests that there, too, aid is falling into the wrong hands and thus financing a war. Maren maintains that journalists are too dependent on such aid organizations to properly evaluate them, and he proposes that an independent agency be established for that purpose.
Copyright 1996 Reed Business Information, Inc.