توضیحاتی در مورد کتاب :
پس از جنگ جهانی دوم، تعداد شگفت انگیزی از کشورهای فقیر از انقلاب ناراحت شدند: ویتنام، چین، کوبا، الجزایر، اتیوپی، کامبوج، موزامبیک، آنگولا، افغانستان، ایران و نیکاراگوئه. انقلابیون در این کشورهای ناهمگون از لحاظ جغرافیایی و فرهنگی از مسیرهای مختلف به قدرت رسیدند، اما زمانی که به قدرت رسیدند، ایدههای مشابهی در مورد چگونگی بازسازی دولتها و جوامع خود داشتند. فارست کولبرن در این تحلیل پرشور از سیر این انقلابها پیشنهاد میکند که انتخابهای نهادی و سیاستی مشترک نخبگان انقلابی برخاسته از یک تخیل سیاسی شیک است.
به طرز متناقضی، در عصری که با نابودی استعمار اروپایی مشخص شد، این اروپایی ها - عمدتاً مارکس، انگلس و لنین - بودند که چشم انداز آنچه را که می توانست جایگزین استعمار شود، ارائه کردند. کولبرن انتشار این تخیل سیاسی مست کننده را نه در اتحاد جماهیر شوروی، بلکه در اروپای غربی و آمریکای شمالی، که در آن سوسیالیسم به ندرت فراتر از فانتزی سیاسی بود، ردیابی می کند. در آمریکای لاتین، خاورمیانه، آفریقا و آسیا، این تخیل الهامبخش انقلاب بود، اما مهمتر از آن به ایدههای ناقصی در مورد چگونگی از بین بردن فقر و نابرابری منجر شد. رواج انقلاب در کشورهای فقیر با نزولی که با وقایع اروپای شرقی در سالهای 1989-1991 تسریع شد، اما آغاز نشد، از بین رفت. این کتاب روشن توضیح میدهد که چرا بسیاری از کشورها در تعقیب دیوانهوار دنیای رویایی به شدت ویران شدند.
توضیحاتی در مورد کتاب به زبان اصلی :
In the aftermath of World War II, a surprisingly large number of poor countries were upset by revolution: Vietnam, China, Cuba, Algeria, Ethiopia, Cambodia, Mozambique, Angola, Afghanistan, Iran, and Nicaragua. Revolutionaries in these geographically and culturally disparate countries came to power through different routes, but once in power they had remarkably similar ideas about how to remake their states and societies. In this passionate analysis of the course of these revolutions, Forrest Colburn suggests that shared institutional and policy choices of revolutionary elites arose from a fashionable political imagination.
Paradoxically, in an era marked by the demise of European colonialism, it was Europeans--mainly Marx, Engels, and Lenin--who supplied the vision of what could replace colonialism. Colburn traces the diffusion of this intoxicating political imagination not to the Soviet Union, but instead to Western Europe and North America, where socialism was rarely more than political fantasy. In Latin America, the Middle East, Africa, and Asia, this imagination inspired revolution, but more importantly led to sadly flawed ideas about how to eliminate poverty and inequality. The vogue for revolution in poor countries withered away in a descent accelerated, but not initiated, by the East European events of 1989-1991. This lucid book clarifies why so many countries were so profoundly wrecked in the frenzied pursuit of a dreamt-up world.