This World We Must Leave and Other Essays

دانلود کتاب This World We Must Leave and Other Essays

دسته: فلسفه: تفکر انتقادی

43000 تومان موجود

کتاب این جهانی که باید ترک کنیم و مقالات دیگر نسخه زبان اصلی

دانلود کتاب این جهانی که باید ترک کنیم و مقالات دیگر بعد از پرداخت مقدور خواهد بود
توضیحات کتاب در بخش جزئیات آمده است و می توانید موارد را مشاهده فرمایید


این کتاب نسخه اصلی می باشد و به زبان فارسی نیست.


امتیاز شما به این کتاب (حداقل 1 و حداکثر 5):

امتیاز کاربران به این کتاب:        تعداد رای دهنده ها: 4


توضیحاتی در مورد کتاب This World We Must Leave and Other Essays

نام کتاب : This World We Must Leave and Other Essays
ویرایش : Paperback
عنوان ترجمه شده به فارسی : این جهانی که باید ترک کنیم و مقالات دیگر
سری :
نویسندگان :
ناشر : Autonomedia
سال نشر : 1994
تعداد صفحات : 258
ISBN (شابک) : 1570270201 , 9781570270208
زبان کتاب : English
فرمت کتاب : pdf
حجم کتاب : 2 مگابایت



بعد از تکمیل فرایند پرداخت لینک دانلود کتاب ارائه خواهد شد. درصورت ثبت نام و ورود به حساب کاربری خود قادر خواهید بود لیست کتاب های خریداری شده را مشاهده فرمایید.

توضیحاتی در مورد کتاب :


مقالات چالش برانگیز پسامارکسیستی ترجمه و تجدید چاپ شده از مجله ژاک کامات Invariance. نوشته کامات از روح پاریس 68 بیرون می آید، اما از منظری کمتر آشنا. کامت که در اصل از پیروان کمونیست چپ ایتالیایی آمادئو بوردیگا بود، سرانجام به طور کامل از مارکسیسم جدا شد، همه اشکال سازماندهی رسمی را رد کرد و مبتکر جریان های خاصی از نظریه بدوی شد. در کنار فردی پرلمن، ژاک کامات، یک کمونیست نمادین ضد دولت بود که مارکسیسم را برای توجه به جهان فراتر از صنعت به چالش کشید. اگر دهه هفتاد برای هر چیزی خوب بود، نگرش کلی کار برای فراتر رفتن از جنبش‌های انقلابی پیش از دهه شصت بود. به‌جای مارکسیسم غربی، ما سال‌های رهبری، ظهور سیاست خودمختار، و تولد یک موقعیت آنارشیستی سبز را داشتیم که از موقعیت‌گرایان آموخته بود. "غیرزنده مستقل می شود - و پیروز می شود. مرگ در زندگی: هگل آن را شهود کرده بود، نیچه آن را توصیف کرد، راینر ماریا ریلکه درباره آن آواز خواند، فروید تقریباً آن را نهادینه کرد (غریزه مرگ)، دادا آن را به عنوان هنر بوفون به نمایش گذاشت، و "فاشیست ها" آن را تعالی دادند: "زنده باد مرگ." جنبش فمینیستی ایالات متحده آن را فردی کرده است: "مرد مرگ را دوست دارد - او را از نظر جنسی هیجان زده می کند و در حالی که از درون مرده است، می خواهد بمیرد." "خود مختاری شکل بر تمام جنبه های زندگی تحت سلطه سرمایه تاثیر می گذارد. دانش تنها در صورتی معتبر است که رسمی شود، اگر از محتوا تهی شود. دانش مطلق، توتولوژی تحقق می یابد؛ شکل مرده ای است که بر همه دانش مستقر شده است. علم، نظام مند شدن آن است. معرفت شناسی زائد بودن آن است.» برای دنبال کردن کار انجام شده، باید از اعلام دیکتاتوری یک نظریه پرهیز کرد، به ویژه زمانی که این نظریه محصول کاهش یک کار بسیار زیاد است و تنها می تواند از طریق حذف مشارکت انبوهی از مردمی باشد که برای رهایی انسان تلاش کردند. . ما کار مارکس را ادغام می‌کنیم (از آنجایی که او به ویژه نگران است) اما نه نظریه مارکسیستی و نه نظریه خودمان را مطرح می‌کنیم. ما رفتار نظری خاصی را تأیید می کنیم که مستلزم تخصیص تئوری های معین، نگرش ها در جامعه ای است که در آن زندگی می کنیم، جایی که مردم در آن زندگی می کردند. زندگی تسلیم نیست، بلکه اختراع مجدد، خلقت است.

فهرست مطالب :


Introduction by Alex Trotter
1. On Organization
2. The Wandering of Humanity
3. Against Domestication
4. This World We Must Leave
5. Echoes of the Past

توضیحاتی در مورد کتاب به زبان اصلی :


Challenging post-Marxist essays translated and reprinted from Jacques Camatte's journal Invariance. Camatte's writing emerges from the spirit of Paris 68, but from a less familiar perspective. Originally a follower of Italian left communist Amadeo Bordiga, Camette eventually broke with Marxism totally, reject all forms of formal organization, and became an originator of certain streams of primitivist theory. Alongside Fredy Perlman, there was Jacques Camatte, an iconoclastic anti-state communist who challenged marxism to attend to the world beyond industry. If the seventies were good for anything it was the general attitude of working to move beyond the revolutionary movements that predated the sixties. Instead of Western Marxism we had the Years of Lead, the rise of Autonomous politics, and the birth of a green anarchistic position that learned from the Situationists. "The non-living becomes autonomous—and triumphs. Death in life: Hegel had intuited it, Nietzsche described it, Rainer Maria Rilke sang about it, Freud almost institutionalized it (the death instinct), Dada exhibited it as buffoon art, and the "fascists" exalted it: "Long live death." The U.S. feminist movement has individualized it: 'The male likes death—it excites him sexually and, already dead inside, he wants to die.' "The autonomy of form affects all aspects of life dominated by capital. Knowledge is valid only if it is formalized, if it is emptied of content. Absolute knowledge is tautology realized; it is dead form deployed over all knowledge. Science is its systematization; epistemology is its redundancy." One has to avoid the proclamation of the dictatorship of a theory to follow the work undertaken, especially when it is the product of the reduction of an immense labor and which can only be by excluding the contribution of a host of people who struggled for human emancipation. We integrate Marx's work (since he especially is concerned) but we do not pose a Marxist theory nor our own theory. We affirm a certain theoretical behavior that presupposes a certain appropriation of given theories, of attitudes in society where we live, where people lived. Living is not submission, but reinvention, creation.



پست ها تصادفی