توضیحاتی در مورد کتاب Wittgenstein as Philosophical Tone-Poet: Philosophy and Music in Dialogue
نام کتاب : Wittgenstein as Philosophical Tone-Poet: Philosophy and Music in Dialogue
عنوان ترجمه شده به فارسی : ویتگنشتاین به عنوان شاعر لحن فلسفی: فلسفه و موسیقی در گفتگو
سری : Studien Zur Osterreichischen Philosophie
نویسندگان : Bela Szabados
ناشر : Rodopi
سال نشر : 2014
تعداد صفحات : 0
ISBN (شابک) : 9042038578 , 9789042038578
زبان کتاب : English
فرمت کتاب : pdf
حجم کتاب : 1 مگابایت
بعد از تکمیل فرایند پرداخت لینک دانلود کتاب ارائه خواهد شد. درصورت ثبت نام و ورود به حساب کاربری خود قادر خواهید بود لیست کتاب های خریداری شده را مشاهده فرمایید.
توضیحاتی در مورد کتاب :
این کتاب اولین کاوش عمیق در مورد اهمیت موسیقی برای زندگی و کار لودویگ ویتگنشتاین را ارائه می دهد. اظهارات ویتگنشتاین در مورد موسیقی برای درک فلسفه او ضروری است: آنها در مورد ماهیت درک موسیقی، رابطه موسیقی با زبان، مفاهیم بازنمایی و بیان، در مورد ملودی، کنایه و ادراک جنبه، و در مورد آهنگسازان بزرگ متعلق به آن هستند. به سنت اتریشی- آلمانی. بیوگرافی و فلسفه، این اثر نشان می دهد که ویتگنشتاین یک آهنگساز فلسفه بود که از فرم موسیقی به عنوان طرحی برای نوشته و اندیشه خود استفاده می کرد. برای ویتگنشتاین موسیقی تنها نیست، بلکه با اشکال فرهنگی زندگی ما ارتباط برقرار می کند و طنین انداز می شود. رابطه او با آهنگسازان، به ویژه با ریچارد واگنر و گوستاو مالر، ویتگنشتاین را قادر میسازد تا به این سؤال بپردازد که چگونه میتوان در فروپاشی سنت، فلسفه انجام داد و موسیقی ساخت. برخلاف حساسیت موسیقایی محافظهکار او، فلسفه ویتگنشتاین برای آزمایشهای موسیقی باز است. تأمل در سخنان او در مورد موسیقی این امکان را فراهم میآورد که هدف درمانی فعالیت فلسفی او را با موسیقی مقایسه کنیم و بنابراین به قرابتهایی بین ویتگنشتاین و جان کیج پی ببریم.
توضیحاتی در مورد کتاب به زبان اصلی :
This book provides the first in-depth exploration of the importance of music for Ludwig Wittgenstein's life and work. Wittgenstein's remarks on music are essential for understanding his philosophy: they are on the nature of musical understanding, the relation of music to language, the concepts of representation and expression, on melody, irony and aspect-perception, and, on the great composers belonging to the Austrian-German tradition. Biography and philosophy, this work suggests that Wittgenstein was a composer of philosophy who used the musical form as a blueprint for his own writing and thought. For Wittgenstein music is not alone, but connects and resonates with our cultural forms of life. His relation to composers, especially to Richard Wagner and Gustav Mahler, enables Wittgenstein to address the question of how to do philosophy and compose music in the breakdown of tradition. Unlike his conservative musical sensibility, Wittgenstein's philosophy is open to musical experiments. Reflecting on his remarks on music makes it possible to compare the therapeutic aim of his philosophical activity with that of music, and thus notice affinities between Wittgenstein and John Cage.