توضیحاتی در مورد کتاب :
این پایان نامه به بررسی نگرش ها نسبت به فرم ادبی در فرهنگ سه زبانه لندن در قرن چهاردهم و معنای بسته بندی علم، سیاست و تحولات اجتماعی به عنوان ادبیات می پردازد. جان گوور، نویسنده اشعار قابل توجهی به سه زبان زمان خود که به موضوعات مختلفی مانند طمع روحانیت، رذیلت اشرافی، شورش، نجوم، و کیمیاگری پرداخته است، در تقاطع ادبیات، تاریخ و علم می نویسد. گرچه گوور مورخ و گردآورنده نامیده میشود، اما پیش از هر چیز شاعری بود که نوشتههای سیاسی، فرهنگی و علمی او برخاسته از حس شعر او بود که از قطعات کوچکتر ساخته شده بود. دیویژن نیرویی بود که گوور از آن می ترسید، اما از آن بهره برداری می شد. اگرچه گوور بدنه سیاسی شکسته را نقد می کند، معروف ترین آن در برخوردش با شورش 1381 و همچنین در سراسر نوشته های متعددش در مورد سیاست، تقسیم بندی نیز می تواند نشان دهنده طراحی شگفت انگیز باشد. از نظر گوور، موسیقی هارپر اسطورهای آریون، جادوی محض نیست، بلکه محصول تکنیکی «میز» است، کلمهای که نشاندهنده نتهایی است که در یک الگو سازماندهی شدهاند. به طور مشابه، ستارگان زودیاک به نشانهها تقسیم میشوند و کیمیاگری، اگرچه فلزات متنوعی را دگرگون میکند، قبل از اینکه بتواند آنها را از طریق فرآیندی دقیق از پالایش متحد کند، به عناصر تقسیمشده نیاز دارد. گوور مذاکره علوم بین تقسیم و هماهنگی را به عنوان راهی برای بیان پروژه شعری خود بررسی می کند. تقسیم یک موضوع در سراسر بدن او است که از نظر فیزیکی با استعاره بدن - خواه زودیاک، کیمیاگری، سیاسی، حیوانی، محارم یا کلامی - ارائه می شود و بنابراین ظرفیت های بدن با بررسی اجزا و کل آن چند برابر می شود. ساختار تفرقه همیشه چیزی نیست که بتوان از آن ترسید. می تواند راهی برای شناخت کاملتر یک شی با بررسی ترکیب دقیق آن باشد. به طور کلی، فصل ها به بررسی آزمایش شعری گوور با اجزا و کل می پردازند. فصل اول و دوم به بررسی اجزا و کل زبان می پردازد. بازی معنادار در کلمات قافیه می تواند بر کلمات درون کلمات و تفاوت در کلماتی که یکسان ظاهر می شوند تأکید کند. در این میان بازی هجایی به شاعر این امکان را می دهد که کلمات را از قطعات بسازد. فصل سوم به بررسی نگرش گوور نسبت به کیمیاگری، فرآیند تبدیل فلزات پایه به طلا، یا کثرت به تکینگی میپردازد. در حالی که گوور این علم را می ستاید، از محدودیت های زبان در درگیر شدن در این فرآیند آگاه است. کلمات کلمات بیشتری تولید می کنند و ترجمه ها اسرار متون قدیمی تر که به زبان های دیگر نوشته شده اند را از دست می دهند. در فصل دوم، اجساد شورشیان 1381 را مورد بحث قرار دادم که به عنوان جانورانی با اشکال ترکیبی تشبیه شده بودند، در حالی که فصل چهارم به بررسی فرآیندهای تغییر در اجسام مرکب، از جمله انسان زودیاک، مجسمه فلزات گرانبها نبوکدنصر، و پانتئون یونانی به عنوان یک انسان آناتومیک میپردازد. فصل پنجم در تقابل با ارائه ادبی چاسر و گوور از نجوم است. «خانه مشاهیر» چاسر به دنبال اقتدار در ادبیات است، در حالی که ستایش گوور از علم به خاطر خودش است. به رساله گوور چرخشی ادبی داده شده است به شیوهای که گوور از صورتهای فلکی به عنوان اشیایی مینویسد که به صورت دوبیتی عمل میکنند، که هر دو در تکرار معنادار و دوگانگی مولد هستند. فصل ششم اجسام ترکیبی زبانی را از طریق مضمون زنای با محارم در معماها بررسی میکند که در «Mirour de l'Omme» و «Confessio Amantis» گوور توسعه یافته است.
توضیحاتی در مورد کتاب به زبان اصلی :
This dissertation explores attitudes toward literary form in fourteenth-century London's trilingual culture and what it means to package science, politics, and social upheaval as literature. John Gower, the author of substantial poems in the three languages of his day treating topics as varied as clerical greed, aristocratic vice, rebellion, astronomy, and alchemy, writes at the intersection of literature, history, and science. Though called a historian and a compiler, Gower was foremost a poet whose political, cultural, and scientific writings grew out of his sense of poetry as a whole built from smaller pieces. Division was a force Gower feared, yet exploited. Though Gower critiques the broken political body, most famously in his treatment of the 1381 Rebellion but also throughout his many writings on politics, division could also signify marvelous design. To Gower, the music of the mythical harper Arion is not pure magic but a technical product of "mesure," a word signifying notes organized in a pattern. Similarly, the stars of the zodiac are divided into signs, and alchemy, though it transforms diverse metals, requires divided elements before it can unite them through an elaborate process of refinement. Gower examines the sciences' negotiation between division and harmony as a way of articulating his own poetic project. Division is a theme throughout his corpus, physically rendered by the metaphor of the body--be it zodiacal, alchemical, political, bestial, incestuous, or verbal--and thus the body's valences are multiplied by examining its parts as well as its whole structure. Division is not always something to be feared; it can be a way to know an object more fully by examining its detailed composition. Broadly speaking, the chapters investigate Gower's poetic experiment with parts and wholes. Chapters One and Two explore the parts and wholes of language. Meaningful play in rhyme words can underscore words within words and differences in words that appear the same. Syllabic play, meanwhile, allows a poet to build words from pieces. Chapter Three investigates Gower's attitude toward alchemy, the process of converting base metals to gold, or multiplicity to singularity. While Gower lauds this science, he is aware of language's limitations in engaging in this process; words generate more words, and translations lose the secrets of older texts composed in other languages. In Chapter Two I discussed the bodies of the 1381 rebels, allegorized as beasts with hybrid forms, while Chapter Four explores processes of change in composite bodies, including the zodiac man, Nebuchadnezzar's Statue of Precious Metals, and the Greek pantheon as an anatomical man. Chapter Five contrasts Chaucer's and Gower's literary presentation of astronomy; Chaucer's "House of Fame" seeks authority in literature, while Gower's praise of science is for its own sake. Gower's treatise is given a literary spin in the manner in which Gower writes of the constellations as objects that operate as couplets, both of which engage in meaningful repetition and productive duality. Chapter Six treats linguistic composite bodies through the theme of incest in riddles as developed in Gower's "Mirour de l'Omme" and "Confessio Amantis.