دانلود کتاب جهش زایی درونی: یک رویکرد ژنتیکی به پیری بعد از پرداخت مقدور خواهد بود
توضیحات کتاب در بخش جزئیات آمده است و می توانید موارد را مشاهده فرمایید
نام کتاب : Intrinsic mutagenesis: A genetic approach to ageing
ویرایش : 1
عنوان ترجمه شده به فارسی : جهش زایی درونی: یک رویکرد ژنتیکی به پیری
سری :
نویسندگان : Sir Macfarlane Burnet (auth.)
ناشر : Springer Netherlands
سال نشر : 1974
تعداد صفحات : 244
ISBN (شابک) : 9789401166089 , 9789401166065
زبان کتاب : English
فرمت کتاب : pdf
حجم کتاب : 10 مگابایت
بعد از تکمیل فرایند پرداخت لینک دانلود کتاب ارائه خواهد شد. درصورت ثبت نام و ورود به حساب کاربری خود قادر خواهید بود لیست کتاب های خریداری شده را مشاهده فرمایید.
این کتاب چیزی است که تقریباً به طور تصادفی بسیار متفاوت از برنامه ریزی اولیه است. هدف این بود که نقش سیستم ایمنی در پیری را با نقش تیموس به عنوان موضوع اصلی توضیح دهیم. این قرار بود اساساً بسط سخنرانیای باشد که در سال 1970 ایراد کردم و ناگزیر به مطالبی مشابه با کتاب والفورد، نظریه ایمونولوژیک پیری، توجه میکردم، هرچند از زاویهای متفاوت. آنچه که شخصیت آن را تغییر داد از مجموعه تلاشها برای یافتن ارتباط منطقی بین دو یافته ناشی شد که اکثر پیرو شناسان آن را بدیهی میدانند: اینکه طول عمر یک پستاندار به طور ژنتیکی تعیین میشود، و اینکه روند واقعی پیری انباشته شدن خطای ژنتیکی است. جهش ها این امکان وجود دارد که این ارتباط آنقدر غیرمستقیم، مداری و چندشکل باشد که برای روشن کردن آن به چندین نسل تحقیقات دقیق و غیرجذاب نیاز باشد، یا به احتمال زیاد، کل موضوع به عنوان یک مشکل کنار گذاشته شود. اما یک رویکرد الهام بخش تر ممکن به نظر می رسد. فرضیه کاری که در نیمه راه نگارش آن به موضوع اصلی جدید کتاب تبدیل شد، زمانی مطرح شد که من عضو کمیته ای بودم که آکادمی علوم استرالیا به درخواست دولت استرالیا برای مشاوره در مورد خطر آزمایش های هسته ای فرانسه منصوب کرده بود. در اقیانوس آرام جنوبی.
This book is something which almost accidentally has developed very differently from how it was initially planned. The intention was to elaborate the part played by the immune system in ageing with the role of the thymus as central theme. It was to be essentially an expansion of a lecture I gave in 1970 and would inevitably have been concerned with much the same material as Walford's book, The Immunologic Theory of Aging, though from a different slant. What changed its character arose from a series of attempts to find logical connection between two findings that most gerontologists regard as axiomatic: that the lifespan of a mammal is genetically determined, and that the actual process of ageing is an accumulation of genetic error, of somatic mutations. It is possible that the connection is so indirect, circuitous and multiform that generations of detailed and unattractive research will be needed to elucidate it, or, more likely, the whole matter discarded as a non-problem. But a more inspiring approach does seem possible. The working hypothesis, which halfway through its writing became the new central theme of the book, arose when I was a member of a committee appointed by the Australian Academy of Science at the request of the Australian Government to advise on the danger from French nuclear tests in the South Pacific.